Türkiye’nin Asgari Ücret Oranı ‘Seçimi’: Nedenleri ve Olası Sonuçları

Abstract

Bu calismada gelir dagilimda adaletsizlik ve yoksulluk icin onemli bir etken olma potansiyeli olan asgari ucret duzeyi secimi Turkiye ornegi uzerinde incelenmistir. Turk hukumeti son iki secimde gundeme gelen asgari ucret duzeyi konusunda onemli bir adim atarak bu ucreti %30 (1.000 TL’den 1.300 TL’ye) artirma karari almistir. Yakin gecmise donup bakildiginda da asgari ucretin her yil belli bir oranda (ozellikle de 2004 ve 2008’de hizli bir sekilde) artirilarak Turkiye’de artan ulusal gelirden gerekli payini aldigi ortaya cikmaktadir. Planlanan artis ise son 14 yillik artis trendinin uzerinde olacak olmasina ragmen basta Avrupa Birligi, OECD uye ulkeleri olmak uzere belli basli ulke gruplari ile Turkiye verileri karsilastirildiginda yetersizligin devam edecegi anlasilmaktadir. Karsilastirmalar Turkiye’de asgari ucretin satin alma gucu paritesi de dikkate alindigi halde uc kat daha dusuk oldugunu ve bu dusuk ucrete maruz kalanlarin ise uc kattan da daha fazla oldugunu gostermektedir. Bu nedenle, bir yandan ucret artislarinin isgucu piyasasina ters etkileri dikkate alinip ucret farklilastirmasina gidilmesi, diger yandan asgari ucret uzerinden vergi ve benzeri yuklerin indirilmesi ve asgari ucretlinin yasam duzeyini artiracak diger kamu yardimlarinin koordineli bir sekilde artirilmasi geregi ortaya cikmaktadir.