TÜRK HUKUKUNDA “HAYATA KAST” SEBEBİ İLE BOŞANMA VE DOĞURDUĞU HUKUKİ SONUÇLARIN DEĞERLENDİRİLMESİ (TMK M. 162)

Abstract

Türk Hukukunda boşanma, Türk Medeni Kanunu (TMK) m. 161-166 arasında öngörülen genel ve özel sebeplerin gerçekleşmesine bağlı bir hukukî sonuçtur. Kanunda öngörülen özel sebeplerden biri de “hayata kast” fiilidir. TMK m. 162’de öngörülen sebebe dayanarak bir boşanmanın gerçekleşmesi için hayata kast olgusunun varlığı şarttır. Hayata kast fiili, maddi ve manevi iki unsurdan oluşmaktadır. Maddi unsur, hayata kast fiilinin meydana gelmesidir. Manevi unsur ise fiilin kast iradesiyle ortaya çıkmasıdır. Hayata kast sebebiyle boşanmanın diğer boşanma sebepleriyle benzeyen sonuçları olduğu gibi bu sebeplerden ayrılan özel sonuçları da vardır. Hayata kast sebebiyle boşanma sonucunda ortaya çıkan sonuçların, eşler ve çocuklar açısından ayrı değerlendirilmesinde fayda vardır. Eşler açısından ortaya çıkan sonuçlar; kişisel ve malî sonuçlar olarak ikiye ayrılır. Mali sonuçlardan bazıları kusur oranına bağlı olarak değişmektedir. Bu sonuçlar için hayata kast fiili önemli bir ölçüt olmaktadır. Çalışmamızda belirttiğimiz sonuçlardan bir kısmı ise özel sonuçlardır. Bu özel sonuçlardan bazıları, TMK m. 181/2 ve 236/2’de öngörülen sonuçlardır.