Abstract
ارتباط مجازی با یکدیگر از جمله طرق ارتباطی روبه گسترش امروز است؛ از سوی دیگر، طلاق در جوامع حاضر، به ویژه در ایالات متحده آمریکا، پدیدهای رو به افزایش است. از این رو باید راهی جهت کاهش آثار مخرب طلاق و افزایش ارتباط کودک با والد غیرحاضنی که دور از کودک زندگی میکند، در قوانین بررسی گردد. مطالعه آرای دادگاههای آمریکا و مقالاتی که در این خصوص وجود دارد، نشان میدهد که در سالهای اخیر، بعضی از ایالات آمریکا ملاقات مجازی را در قوانین به رسمیت شناختهاند و کم و کیف آن در صورت عدم توافق والدین، توسط دادگاه تعیین میشود و تخطی از دستور دادگاه، ضمانت اجرای مناسبی به دنبال دارد. همچنین یررسی محاسن و معایب ملاقات مجازی نشان میدهد که ملاقات مجازی نمیتواند جایگزین ملاقات حضوری شود و باید آن را به عنوان مکمل ملاقات حضوری در نظر داشت. در ایران اساسا برقراری ارتباط مجازی بین والدین غیرحاضن با فرزندان، محدودیتی ندارد؛ با وجود این، شایسته است قانونگذار به منظور جلوگیری از آثار سوء تربیتی و تحمیل هزینههای سنگین ملاقات حضوری، لااقل برای ملاقات مجازی بین والدین غیرحاضن زندانی یا تبعیدی یا مقیم خارج کشور یا شهرهای دور، مقررات مناسب اتخاذ نماید.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have