Abstract
Bu araştırma, öğretmenlerin iş-yaşam dengesi algılarının psikolojik sözleşmeye uyma düzeyleri üzerindeki rolünün incelenmesi amacıyla gerçekleştirilmiştir. Araştırma ilişkisel tarama modelindedir. Araştırmada “İş-Yaşam Dengesi Ölçeği ve “Psikolojik Sözleşmeye Uyma Düzeyi Ölçeği” ile veriler toplanmıştır. Araştırmanın evrenini Uşak il merkezinde görev yapan 2900 öğretmen, örneklemini ise kolay ulaşılabilir örnekleme yoluyla ulaşılabilen 418 öğretmen oluşturmuştur. Araştırma sonucunda; öğretmenlerin iş yaşam dengesine ilişkin algılarının iş yaşam uyumu, kendine zaman ayırma ve yaşamın işten ibaret olması boyutlarında “yüksek”, yaşamı ihmal etme boyutunda ise “orta” düzeyde olduğu görülmüştür. Öğretmenlerin psikolojik sözleşmeye uyma düzeylerinin tüm boyutlarda ve toplamda yüksek olduğu saptanmıştır. Araştırmada öğretmenlerin iş yaşam dengesi algıları ile psikolojik sözleşme uyum düzeyleri arasında anlamlı, pozitif yönlü ve düşük düzeyde ilişkiler olduğu belirlenmiştir. Araştırmada öğretmenlerin iş-yaşam dengesi algılarının psikolojik sözleşmeye uyma düzeylerini yordadığı tespit edilmiştir. Öğretmenlerin iş yaşam dengelerini daha iyi sağlayabilecekleri koşulların yaratılmasının, psikolojik sözleşmeye uyma düzeylerine olumlu yansıyacağı düşünülmektedir.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
