Abstract
The article presents an overview of classic and modern research concerning the role of neuromarkers in the diagnosis of attention-deficit/hyperactivity disorder (ADHD) and biological correlates of this disorder associated with the dysfunction specific brain structures. ADHD is the most difficult area to diagnosing neurodevelopmental disorders due to the lack of permanent diagnostic criteria of this disorder and comorbidities, and also a large diversity of symptoms. Some of the criteria for this disorder such as age also have little diagnostic value and require a new discussion. In the circumstances of difficulties in diagnosis may help study of neuromarkers of ADHD, derived by analyzing the patterns of brain electrical activity in the EEG. Thus diagnosis may become easier, faster, and most importantly, more accurate.
Highlights
W prospektywnych badaniach ADORE (Attention Deficit/Hyperactivity Disorder Observational Research in Europe) prowadzonych w 10 krajach europejskich w populacji 1478 pacjentów w wieku 6-18 lat wykazano, że 34% z nich cierpi na zaburzenia lękowe, 4% ma zaburzenia nastroju, 14% zaburzenia zachowania, aż u 49% występują zaburzenia opozycyjno-buntownicze (ODD), u 11% występują tiki, 40 % ma również specyficzne trudności w nauce pisania i czytania (Wiśniewska, Wendorff, 2008)
Współczynnik theta/ beta może być miarą, za pomocą której można odróżniać zdrowe dzieci od tych z attention-deficit/ hyperactivity disorder (ADHD), ADD i zaburzeniami uczenia się (Lubar, 1991)
(2005) zaproponowali wzorce fenotypów EEG jako neuromarkerów attention-deficit/ hyperactivity disorder (ADHD), dzieląc je na opisane poniżej podstawowe kategorie
Summary
Częstość występowania zespołu nadpobudliwości psychoruchowej z deficytem uwagi szacuje się od 1 do 20% dzieci (Wolańczyk i wsp., 2005). Coraz częściej objawy ADHD rozpoznawane są także u osób dorosłych, u których w okresie dzieciństwa nie stwierdzono tego zaburzenia. Brak dostatecznej wiedzy dotyczącej tego zaburzenia, funkcjonujące w społeczeństwie mity oraz brak jednolitych kryteriów diagnostycznych powodują, że zarówno wiele dzieci jak i dorosłych nie otrzymuje rzetelnej pomocy i narażeni są oni na rozwój choroby oraz związane z tym poważne koszty psychospołeczne. Dodatkowo często niedocenianym nawet wśród klinicystów jest fakt zwiększonego ryzyka różnych zaburzeń psychiatrycznych u osób cierpiących na ADHD, na przykład chłopcy znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka osób zagrożonych depresją, zaburzeniami zachowania oraz zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi natomiast u dziewczynek odnotowano współwystępowanie zaburzeń lękowych oraz zwiększone ryzyko uzależnienia od substancji psychoaktywnych Dodatkowo często niedocenianym nawet wśród klinicystów jest fakt zwiększonego ryzyka różnych zaburzeń psychiatrycznych u osób cierpiących na ADHD, na przykład chłopcy znajdują się w grupie zwiększonego ryzyka osób zagrożonych depresją, zaburzeniami zachowania oraz zaburzeniami opozycyjno-buntowniczymi natomiast u dziewczynek odnotowano współwystępowanie zaburzeń lękowych oraz zwiększone ryzyko uzależnienia od substancji psychoaktywnych (Biederman i wsp. 1998)
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
