Abstract
The purpose of this research is to test a structural equation model which consisting variables of hope, supportive family relationships and discouraging family relationships to explain school burnout in secondary school children. The sample group consisted of 338 secondary school students attending four different secondary schools in Ankara. Of the participants, 173 were female and 165 were male. Within the study, personal information form, developed by researchers, Elementary School Student Burnout Scale for Grades 6-8 (ESSBS), the Children’s Hope Scale (CHS) and the Family Relationship Scale for Children (FRSC) were administered applied. In the analysis of the data, frequency, percentage, correlation analysis and path analysis were used through SPSS 22 and AMOS programs. As a result of path analysis, there is a negative relationship between supportive family relationships and hope and school burnout; it was found that there is a positive relationship between discouraging family relationships and school burnout. Additionally, in this structural equation model, supportive family relationships, discouraging family relationships and hope variables together account for 49% of the change in school burnout variables. Findings obtained from the research were discussed in the light of relevant literature and various proposals were made for the future studies of practitioners, researchers and policymakers working on the field.
Highlights
Eğitim ve BilimOrtaokul Öğrencilerinin Okul Tükenmişliğinde Umut ve Aile İlişkilerinin Rolü: Bir Yapısal Eşitlik Modellemesi *.
Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinde okul tükenmişliğini açıklamak üzere umut, destekleyici aile ilişkileri ve engelleyici aile ilişkileri değişkenlerinden oluşan bir yapısal eşitlik modelinin sınanmasıdır.
Araştırma kapsamında veri toplamak için, İlköğretim Öğrencileri Okul Tükenmişliği Ölçeği (İÖOTÖ), Çocuklar için Aile İlişkileri Ölçeği (ÇAİÖ), Çocuklarda Umut Ölçeği (ÇUÖ) ve Kişisel Bilgi Formu (KBF) kullanılmıştır.
Summary
Ortaokul Öğrencilerinin Okul Tükenmişliğinde Umut ve Aile İlişkilerinin Rolü: Bir Yapısal Eşitlik Modellemesi *. Bu araştırmanın amacı ortaokul öğrencilerinde okul tükenmişliğini açıklamak üzere umut, destekleyici aile ilişkileri ve engelleyici aile ilişkileri değişkenlerinden oluşan bir yapısal eşitlik modelinin sınanmasıdır. Araştırma kapsamında veri toplamak için, İlköğretim Öğrencileri Okul Tükenmişliği Ölçeği (İÖOTÖ), Çocuklar için Aile İlişkileri Ölçeği (ÇAİÖ), Çocuklarda Umut Ölçeği (ÇUÖ) ve Kişisel Bilgi Formu (KBF) kullanılmıştır. Verilerin analizinde SPSS 22 ve AMOS programları aracılığıyla, frekans, yüzde, korelasyon analizi ve yol(path) analizi kullanılmıştır. Yol analizi sonucunda destekleyici aile ilişkileri ve umut ile okul tükenmişliği arasında negatif yönde bir ilişki olduğu; engelleyici aile ilişkileri ile okul tükenmişliği arasında ise pozitif yönde bir ilişki olduğu tespit edilmiştir. Ayrıca oluşturulan yapısal eşitlik modelinde, destekleyici aile ilişkileri, engelleyici aile ilişkileri ve umut değişkenleri birlikte okul tükenmişliği değişkeni üzerindeki değişimin toplam %49’unu açıklamaktadır. Araştırmadan elde edilen bulgular, ilgili alanyazın ışığında tartışılıp, alanda çalışan uygulayıcılara, araştırmacılara ve politika yapıcılara gelecekteki çalışmalar için çeşitli önerilerde bulunulmuştur
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
