The Role of Fetal Magnetic Resonance Imaging in Prenatal Diagnosis

Abstract

ÖZET Amaç Üçüncü basamak merkezimizde klinisyenler tarafından tercih edilen fetal MRG endikasyonlarının incelenmesi ve MRG’nin ultrason bulgularına olan ek tanısal katkısının ortaya konmasıdır. Gereç ve Yöntem 2016-2018 yılları arasında fetal MRG yapılan 322 olgu retrospektif olarak incelendi. Fetal lezyonlar organ sistemlerine göre sınıflandırıldı ve klinisyenlerin endikasyonları belirlendi. Prenatal dönemde yapılan fetal ultrason ve MRG sonuçları değerlendirildi. Bulgular MRG çekilen 322 fetüsün endikasyonlarının dağılımı; 138’inde (%42.8) santral sinir sistemi anomalileri, 99’unda (%30.7) plasental anomaliler, 36’sında (%11.2) genitoüriner sistem anomalileri, 18’inde (%5.6) solunum sistemi anomalileri, 17’sinde (%5.3) maternal faktör, 13’ünde (%4) baş, boyun, yüz anomalileri ve 1’inde (%0.4) fetal faktör olarak belirlendi.Tüm endikasyonlar incelendiğinde MRG ile ek bulgu saptanan olgu sayısı 13’tür (%4.03). Santral sinir sistemi anomalileri 7 olgu ile en sık ek bulgu saptanan gruptur, bu grup içerisinde fetal MRG %5.07 oranında ek katkı sunmuştur. Sırasıyla genitoüriner sistem anomalileri olan grupta 3 ek bulgu (%8.33 oranında ek katkı), maternal endikasyonlar grubunda 2 ek bulgu (%11.7 oranında ek katkı) ve solunum sistemi anomalileri olan grupta 1 ek bulgu (%5.55 oranında ek katkı) olduğu görüldü. Sonuç Ultrasonografinin yetersiz kaldığı hallerde uygun perinatal yönetim ve danışmanlık için fetal MRG giderek artan sıklıkta kullanılmaktadır. MR cihazlarının daha ulaşılabilir olması, bu alandaki uzmanlığın artması ve MRG teknolojisindeki ileri gelişmeler, bu modalitenin perinatoloji alanında daha yaygın kullanımı ile sonuçlanacaktır.