Abstract
این پژوهش با هدف بررسی رابطۀ رهبری مثبت‌گرا و انزوای اجتماعی با نقش میانجی معنویت در کار در دورۀ همه‌گیری کووید– 19 انجام شد. پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و براساس ماهیت و روش، توصیفی - همبستگی بود. جامعۀ آماری، دبیران دورۀ اول متوسطۀ شهر اصفهان در سال تحصیلی 1398-1399 بود که از بین 1876نفر از آنان، 150نفر با استفاده از نرم‌افزارSample power و به شیوۀ نمونه‌گیری تصادفی – طبقه‌ای متناسب با حجم انتخاب شد. ابزار گردآوری داده‌ها، پرسش‌نامه‌های انزوای اجتماعی زاوالنتا و همکاران (2017)، رهبری مثبت‌گرای آقابابایی (1392) براساس نظریۀ کامرون (2007) و معنویت در کار میلیمان و همکاران (2003) بود که مقدار پایایی آنها به‌ترتیب، 79/0، 76/0 و 74/0 برآورد شد. روایی پرسش‌نامه‌ها به‌لحاظ محتوایی تأیید و تجزیه‌وتحلیل داده‌ها با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS 24 وAmos انجام شد. نتایج نشان داد رهبری مثبت‌گرا به‌طور مستقیم بر انزوای اجتماعی، تأثیر معکوس و معنادار دارد و همچنین، معنویت در محیط کار، نقش میانجی را در رابطۀ رهبری مثبت‌گرا و انزوای اجتماعی دارد.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
