The phenomenon of the conciliar reform of the rites of the consecration of virgins

Abstract

Fenomen soborowej reformy obrzedow konsekracji dziewic Malo znany jest fakt, ze w Kościele istnieje konsekracja kobiet świeckich, czyli specjalny obrzed liturgiczny, podczas ktorego kobieta sklada przyrzeczenie, ze bedzie zyla w dozgonnej czystości dla Krolestwa Bozego. W zamyśle Kościola obrzed ten przeznaczony jest przede wszystkim dla kobiet niezrzeszonych w zadnych Instytutach ani wspolnotach, ale zyjących indywidualnie i prowadzących świecki tryb zycia. Warunkiem dopuszczenia do tego obrzedu przez biskupa jest to, ze kobieta nie zawarla malzenstwa ani nie zyla w stanie przeciwnym czystości. W dopuszczeniu do konsekracji dziewic świeckich, pozostających w świecie i wykonujących swoje prace zawodowe i spoleczne, wyraza sie cala nowośc obecnych obrzedow. Po ośmiu wiekach od czasu zaprzestania praktyki konsekracji dziewic świeckich Kościol, kierowany duchem czasu, wraca do swojej dawnej tradycji i przywraca obrzed konsekracji „ich pierwotnym wlaścicielom”, czyli kobietom świeckim. Mozna odnowione obrzedy konsekracji uznac za szczegolny wyraz szacunku dla kobiety, ktorej godnośc jest niekiedy obrazana przez spolecznośc zdominowaną mitami hedonizmu i konsumpcji. Autor zajmuje sie tozsamością i charakterem diecezjalnym stanu dziewic jako typowym dla tej formy zycia konsekrowanego. Porusza ponadto zagadnienia związane z warunkami dopuszczenia kobiet do konsekracji, zalozeniami teologicznymi obrzedu oraz formą jego sprawowania.