The Obama Administration’s State-Building in Afghanistan

Grzegorz Gil

doi:10.17951/teka.2017.12.2.85

Abstract

<p>Problematyka artykułu koncentruje się na zbrojnym budowaniu państwa w Afganistanie w trakcie dwóch kadencji prezydenta Baracka Obamy (2009–2017). Afganistan traktowany jest w kategoriach państwa postinterwencyjnego. Autor przedstawia podejścia USA do interwencji państwotwórczej po 2009 r., które oscylowały wokół dwóch przeciwstawnych opcji: antyterrorystycznej z ograniczoną obecnością militarną USA w Afganistanie (m.in. Joe Biden) oraz przeciwpartyzancką (gen. Stanley McChrystal). O ile w trakcie pierwszej kadencji dominowało podejście przeciwpartyzanckie (COIN) do interwencji, po 2013 r. operacja zaczęła przybierać mniej kinetyczny kształt z docelowym wygaszeniem operacji „Trwała Wolność” (OEF). Równolegle doszło do zmiany roli USA, które ze stojącego za zmianą reżimu interwenta przeobraziły się w zwolennika Afganistanu „w wersji minimum”. Biorąc pod uwagę historyczną odporność Afganistanu na wpływy zewnętrzne, Autor suponuje jedynie fasadowy charakter koalicyjnego budowania państwa w Afganistanie. Ocena szeregu niespójności w polityce USA wobec Afganistanu powinna być także dokonana w kontekście odnowy sił Talibanu.</p>

Highlights

Much of the above echoed loudly in the case of the US stabilisation and state-building effort in Afghanistan after 2001
While the Obama came to power vowing to end America’s wars that he inherited from his precursor, the current political situation in and around Afghanistan, i.e., ISIS, remains extremely tense
Every single international state-building effort in this landlocked and multi-ethnic country has eventually changed into a slit-throat campaign for the interveners, who decided to leave with remnants of their political honour

Summary

Introduction

Much of the above echoed loudly in the case of the US stabilisation and state-building effort in Afghanistan after 2001. For some observers Afghan statehood does not really exist after forty years of civil strife and continuous foreign meddling Even if this posture is too drastic, the overall situation is getting worse, as President Obama admitted in May 2016 when he decided to leave 3000 additional troops on the ground (i.e. 8,400 at the end of 2016), because “the security situation in Afghanistan remains to be precarious”.3. Due to decades of civil war, the population is subdivided into qawm – a structure based on kinship and patron-client relations – as a local survival strategy These and other factors have only increased Afghanistan’s resilience to international state-building. There is no clear-cut definition of international state-building, the following five core attributes describe it: (1) coercive, (2) territorial, (3) transformational, and (4) a temporary but extensive character.

The rest is composed of

64 For more on the issue see

66 The one of prophetic texts about this trend was made by

Findings

Conclusions