Abstract
Türkiye’de eğitim tarihi yazıcılığı ve bunun içinde medrese tarihi yazıcılığı II. Meşrutiyet döneminde başlamıştır. Eğitim tarihinin nasıl yazılacağına dair ilk örnekler Tanzimat ve II. Abdülhamid dönemi metinlerinde kendini göstermiştir. Cumhuriyet döneminde özgün örneklerini veren kapsamlı eğitim tarihi araştırmalarından bazıları ilerleyen dönemin paradigma kurucu temel metinleri haline gelmiştir. Bunların başında Nâfî Atuf Kansu, Osman Ergin, Nevzad Ayasbeyoğlu, Faik Reşit Unat, Hasan Ali Koçer, Cavit Binbaşıoğlu, Cahit Yalçın Bilim, Necdet Sakaoğlu ve Yahya Akyüz’ün çalışmaları gelmektedir. Bu araştırmada, adı geçen eğitim tarihçilerinin temel eserlerinde, medrese konusunun nasıl ele alındığı, kaynakları, metodolojisi, temel iddiaları, söylemleri ve geleceği etkileme durumları üzerinde durulmuştur. Doküman analizi metoduyla yapılan araştırmada adı geçen eğitim tarihçilerinin temel eserlerindeki medrese kısımları kendi içinde değerlendirilmiş, ardından da ortak ve ayrılan noktalar üzerinde değerlendirme yapılmıştır. Netice olarak, Türk eğitim tarihi medrese tarihi yazıcılığında zihniyet ve kaynak tercihleri bakımından ortak kabullerin, ön yargıların ve ezberlerin olduğu, bunun yanında bazı bilgi yanlışlarının ve metodolojik hataların devam ettiği görülmüştür.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
