The Living Environment Analysis of The Prehistoric Settlement of Aşağı Pınar (Kırklareli/Türkiye) Using Geographical Data and GIS Technologies

Abstract

Kırklareli il merkezinin güneyinde yer alan Aşağı Pınar tarih öncesi yerleşmesi, MÖ 6200-4400 yıllarına tarihlenen ve Neolitik kültürün Avrupa’ya aktarım sürecini temsil eden bir geçiş alanı yerleşmesidir. Arkeolojik kalıntı ve buluntular, tarih öncesi yerleşmelerin yerleşme alanının belirlenmesindeki temel delilleridir. Tarih öncesi yerleşmelerin yaşam çevresinin, bu delillerin bulunduğu alanlarla sınırlı olmadığı genel olarak kabul edilmektedir. Ancak bu yaşam çevresinin alansal olarak tanımlanması ise oldukça tartışmalı bir konudur. Bu çalışmada; Aşağı Pınar’da yürütülen tarih öncesi araştırmalara katkı sağlamak için CBS teknolojileri kullanılarak prehistorik habitata ait veri üretilmesi, üretilen bu verilerin haritalanması ve bunların coğrafi bakış açısıyla yorumlanması hedeflenmiştir. Tarih öncesi topluluk yerleşimleri için ekonomik faaliyetler, güvenlik ve doğal kaynaklara ulaşım koşulları önemli faktörlerdir. Bu üç faktör, aynı zamanda, doğrudan ya da dolaylı olarak prehistorik dönem sahanın fiziki coğrafya özelliklerini temsil eder. Bu temel yaklaşım çerçevesinde; Aşağı Pınar yerleşmesi merkez alınarak, Coğrafi Bilgi Sistemleri (CBS) teknolojileri ile fiziki coğrafya analizleri yapılmıştır. Mekânsal analizler ve arkeolojik referans bilgileri bir arada değerlendirilerek, tarih öncesi yerleşimin etkileşim alanı doğal sınırları belirlenmiştir. Bu analiz; bir insanın bir saatte yürüyerek alabileceği mesafe; başlangıç noktasına uzaklık, eğim, akarsular gibi özelliklerin ağırlıkları belirlenerek, 12,5 m yersel çözünürlüğe sahip Sayısal Yükselti Modeli (DEM) üzerinden gerçekleştirilmiştir. Yürüme analizinde “Cost Distance” aracıyla, 10 dakikalık aralıklarla sınıflandırma yapılmıştır. Etkileşimde bulunulan alan; 2 saatlik mesafeyle sınırlandırılmıştır. İlk 1 saatlik yürüyüş mesafesini kapsayan alan “yoğun etkileşim alanı”, ikinci 1 saatlik yürüyüş mesafesi ise “erişilebilir alan” olarak tanımlanmıştır. Analiz sonucunda; Aşağı Pınar höyüğü merkez alınarak, “Yoğun etkileşim alanı” ve “Erişebilir alan” sınırları belirlenmiştir. Erişebilir alan sınırı; Aşağı Pınar tarih öncesi yerleşimin etkileşim havza sınırı olarak kabul edilmiştir. Genel olarak, düz veya az eğimli, su problemi olmadığı kabul edilen arazilerden oluşan yoğun etkileşim alanının tarımsal faaliyetler için kullanıldığı öngörülmüştür. Erişilebilir alan içerisinde nispeten eğimli ve engebeli alanları ise prehistorik dönemin genel karakterine uygun olarak; hayvancılık, avcılık ve doğadan toplayıcılık faaliyetlerinde kullanıldığı kabul edilmiştir.