Abstract
W artykule przedstawiono, w jaki sposób kryminalizowane były zachowania skierowane przeciwko zwłokom ludzkim lub miejscom ich spoczynku na ziemiach polskich i jakie regulacje prawnokarne obowiązywały na ziemiach polskich w XIX wieku. Pokazano, jaki wpływ miały kultura, religia i zwyczaje danej epoki historycznej na stosunek ludzi do zwłok ludzkich lub miejsc ich spoczynku, a także na odpowiednie regulacje prawne. Jak wskazuje Juliusz Makarewicz, przestępstwa, których przedmiotem czynności wykonawczej jest ciało zmarłego człowieka, jego grobu lub innego miejsca spoczynku są jednymi z najstarszych czynów zabronionych, a zarazem jednymi z najsurowiej karanych w początkowych etapach rozwoju społecznego. Było to spowodowane wierzeniem, że naruszenie zwłok lub miejsca ich spoczynku zaburza równowagę między światem żyjących i zmarłych, a co za tym idzie sprowadza niebezpieczeństwo na całe społeczeństwo. Artykuł stanowi ponadto próbę wykazania, że historia, religia i kultura są czynnikami prawotwórczymi.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
