Abstract

Bu çalışmada, bir müzik yapıtını oluşturan müzik cümlelerini duraksatmak ya da noktalandırmak için kullanılan kadansların L. v. Beethoven’ın no.3-op. 69, la majör piyano ve viyolonsel sonatının Allegro ma non tanto başlıklı I. bölümündeki cümle bitişlerine olan etkilerine ve işlevlerine değinilmiştir. Çalışmada, Beethoven’ın piyano ve viyolonsel sonatlarının üçüncüsü olan eserinin bölüm yapıları hakkında bilgi verilmiş, I. bölümün ayrıca form analizi yapılarak, teknik ve müzikal yönden değerlendirilmiştir. Beethoven’ın 1800’lerde başlayan sağırlık sorununa rağmen besteciliğindeki gücün hiç azalmayıp aksine artması bestecinin hayatındaki ‘‘kahramanlık dönemi’’ olarak adlandırılan yıllardaki başarısını kanıtlar niteliktedir. Bin yedi yüz yedi-1808 yıllarında bestelediği la majör piyano ve sonatı da bestecinin orta kahramanlık dönemi yıllarına denk gelerek bu döneme dahildir. 
 Bu çalışma, L. v. Beethoven’ın müzikal üslubunun, no.3-op. 69, la majör piyano ve viyolonsel sonatındaki izlerini, bu sonatın müzikal yapısını, merak edenlere ve çalışmak isteyen müzisyenlere bir yol gösterici olarak düşünülmüştür. Aynı zamanda bir müzik cümlesini sonlandırmak için gerekli olan kadansların klasik dönemdeki yeri hakkında da bilgi verecek bu çalışma, eseri çalışmak isteyenlere eserin stili hakkında bilgi vermeyi amaçlayarak literatüre katkı sağlaması amacıyla çalışılmıştır.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call