The Effect of Egocentrism Thinking Structure on Risky Behaviors in Adolescents

Abstract

Ergenlik dönemi insan gelişiminin önemli ve kritik dönemlerinden bir tanesidir. Bu dönem içerisinde fiziksel, bilişsel ve sosyal gelişim alanlarında bir dizi değişimleri barındırmaktadır. Bu değişimlerden biri de bilişsel yapıda ortaya çıkan algılamalara yönelik değişmelerdir. Ergen benmerkezciliği adı verilen düşünce yapısındaki bu değişimler bazı ergenlerde riskli davranışların görülmesine neden olabilmektedir. Bu çalışmanın amacı ergenlik dönemi ile ortaya çıkan önemli düşünce yapılarından biri olan benmerkezci düşünce yapısının ergenlerde riskli davranışların ortaya çıkmasına olan etkisinin tespit edilmesidir. Bu amaç doğrultusunda Malatya ilindeki iki devlet lisesinde eğitimine devam eden toplam 348 (176 kız, 172 erkek) öğrenciden oluşan bir örneklem grubu ile çalışılmıştır. Çalışma grubunu belirlenmesinde rasgele örnekleme yöntemi kullanılmıştır. Araştırma kapsamında “Kişisel Bilgi Formu“, “Riskli Davranışlar Ölçeği“ ve “Yeniden Kişisel Söylence Ölçeği“ kullanılmıştır. İlişkisel tarama deseni kullanılarak gerçekleştirilen bu araştırma sürecinde değişkenler arasındaki ilişkiyi tespit etmek için korelasyon analizi (r, rs), benmerkezciliğin riskli davranışlara olan etkisini belirlemek için basit doğrusal regresyon analizi, ve değişkenlerin cinsiyete göre farklılaşmasının tespit edilebilmesi için t test ve Mann Whitney U testi kullanılmıştır. Araştırma bulgularına göre ergenlerdeki benmerkezci düşünce yapısının riskli davranışların oluşmasında önemli bir yordayıcılığı olduğu tespit edilmiştir. Bu yönüyle çalışmanın literatüre önemli katkılar sağlayacağı düşünülmektedir.