The Effect of Campus Design on the Quality of Student’s Campus Life: Case of Gebze Technical University Çayırova Campus Master Plan

Abstract

Üniversiteler, ülkelerin ve kentlerin nitelikli işgücünün ve entelektüel toplumun kaynağıdır. Üniversitelerde sunulan bilgi ve beceri geliştirici eğitim-öğretim faaliyetleri kadar önemli olan bir başka bileşen, öğrencilerin üniversite mekânında kaliteli zaman geçirmesi ve olumlu anılar biriktirebilmesidir. Üniversite yaşantısının kalitesinden memnuniyet olarak somutlaşan bu konu, bir yönetim problemi olduğu kadar, bir tasarım ve planlama problemi olarak da kabul edilmektedir. Köklü üniversitelerin birçoğunda yıllar içerisinde biriken deneyimler ile bir anlamda kendiliğinden oluşan kampüs yaşam kalitesi düzeyi, yeni kurulan ve gelişmekte olan birçok üniversitede kampüs tasarımı ve yönetimsel müdehaleler ile yükseltilmeye çalışılmaktadır. Türkiye’nin genç sayılabilecek üniversitelerinden biri olan Gebze Teknik Üniversitesi, akademik ölçütlere göre yapılan değerlendirmelerde üst sıralarda yer alsa da akademik yaşantının bir parçası olan kampüs yaşamının önemini de göz önüne alarak, 2015 yılında “Kampüs Master Planı” tasarımı hazırlıklarına başlamış ve kampüs yaşam kalitesinin arttırılmasını amaçlamıştır. Bu amaçla, aynı yıl içinde hazırlanan kampüs tasarımı ile kampüste eksik olduğu çeşitli şekillerde ifade edilen sosyal etkileşim ve boş vakit değerlendirme mekânları önerilmiş, bu mekanlar arasındaki yaya odaklı ilişkiler güçlendirilmiş, kampüsün doğal karakteri korunmuş ve geliştirilmiştir. Aradan geçen süreçte kampüs master planına uygun şekilde kampüs içinde çok sayıda uygulama gerçekleştirilmiştir. Bu çalışmanın amacı, 20.03.2015 tarihinde onaylanan GTÜ Çayırova Kampüsü Master Planı’nın yürürlüğe girmesi sonrasında kullanıcıların kampüs tasarımından ve kampüs yaşantısından memnuniyet düzeylerinin ölçülerek kampüs master planının etkinliğinin değerlendirilmesidir. Çalışma sonucuna göre; ilerleyen bu süreç içerisinde öğrencilerin kampüsten genel olarak memnun olduğu, ancak sosyal etkileşim alanlarının yeterliliği, tasarımı ve içeriği konusunda halen geliştirilmesi gereken konular olduğu ortaya çıkmıştır.