Abstract

Przedmiotem badania w niniejszym artykule jest wyszczególnienie racji, którymi posłużył się Joseph Ratzinger do uzasadnienia binarnej ontologicznej zależności pomiędzy Kościołem a Eucharystią, rzutującej na tożsamość wierzących. Przy pomocy metody analityczno-dedukcyjnej artykuł wykazuje, że Eucharystia nie jest tylko przyczyną sprawczą dla istnienia Kościoła i trwania wierzących w Chrystusie, ale stanowi o jego istocie i jest gwarantem ontologicznej tożsamości wierzących, odzwierciedlającej ich mistyczne zjednoczenie z Chrystusem i rzutującej na witalność Kościoła. W oparciu o pisma teologiczne Ratzingera artykuł udowadnia, że znalazł on uzasadnienie komplementarności tej relacji w wymiarze chrystologiczno-pneumatologicznym istoty Kościoła i Eucharystii, wyrażonym w pojęciach: Lud Boży, Mistyczne Ciało Chrystusa i Wspólnota. Wyszedł z wydarzenia Ostatniej Wieczerzy jako fundamentu wzajemnej zależności Kościoła i Eucharystii. Podkreślił potrzebę zrozumienia celebracji liturgicznej dla uzasadnienia żywotności Kościoła. W oparciu o jedną wiarę, kult, zwierzchnictwo i braterstwo dowiódł chrystologicznej/ontycznej zasady łączącej Kościół i Eucharystię.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call