Abstract
بسترعمیق دریاها ماورای صلاحیت ملی دولتها سرشار از منابع غنی معدنی است. افزایش نیاز به مواد معدنی سبب شده تا بسیاری از کشورها با هدف رفع نیازهای صنعتی خود، به کاوش و بهره برداری از منابع معدنی منطقه بپردازند اما هزینه بالای معدنکاوی سبب می شود تا دولتها از طریق انعقاد قرار دادهایی با پیمانکاران تحت حمایت خویش، اغلب در جایگاه دولت فعالیت کنند. عدم شناخت جامع از محیط زیست منطقه، احتمال آلودگی ها و آسیب های زیست محیطی ناشی از معدنکاوی را افزایش می دهد کنوانسیون 1982 حقوق دریاها و نظامنامه های مصوب مقام با هدف حفاظت از محیط زیست منطقه، مقرراتی را در چارچوب ایجاد تعهدات زیست محیطی و جبران خسارت وضع نموده که نقض آنها منتهی به مسئولیت بین المللی دولت حامی می شود. با توجه به شناسایی منطقه به عنوان میراث مشترک بشریت مساله اساسی این است که آیا نظام مسئولیت پیش بینی شده در کنوانسیون و نظام نامه های مرتبط نظامی جامع و کامل برای حفاظت از محیط زیست منطقه محسوب می شود یا خیر. در مقاله ی حاضر تلاش شده است با رویکردی توصیفی - تحلیلی و باتکیه بر اسناد بین المللی ، ابعاد مختلف مسئولیت بین المللی دولت حامی ، نقد و بررسی گردد.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
