Termination In Psychotheraphy: A Case Report Which Consists Of The Difficulties In Termination Phase

Abstract

Bu makalede, psikoterapide sonlanma sureci ele alinmakta ve sonlanma asamasinda zorluklar iceren bir olgu tartisilmaktadir. Makalede sunulan olgu, ust duzey sinir kisilik orgutlenmesi icinde yer almakta, DSM-IV I. eksen’de major depresyon, II. eksen’de histrionik kisilik bozuklugu ve sizoid kisilik ozellikleri gostermektedir. Olgunun psikoterapisinde psikodinamik yonelimli bireysel sanat psikoterapi yontemi kullanilmistir. Psikoterapinin ilk yilinda, danisan terapiste karsi olumlu bir aktarim gelistirerek terapisti idealize etmis ve ideal anne/kendilik nesnesi gereksinimini yansitmistir. Sanat psikoterapisinin kullanilmasi (resim), danisanin travmatik ve kaotik icsel yasantilari icin tasiyici bir kap islevi saglamistir. Danisanin yaptigi resimler, terapi iliskisinde bir arac olusturmustur. Resim yapma yoluyla danisanin yetersizlik duygularinin onarimina ve kendini gelistirebilmesine olanak saglanmistir. Bu asamada, terapistle ozel bir bag kurulmasi, danisanin kendilik nesnesi ihtiyacinin doyurulmasina ve depresif belirtilerin azalmasina yol acmistir. Ancak ilerleyen asamada terapinin/ terapistin sinirlari fark edildiginde hayal kirikligi olusmus, ayrilma-bireysellesme catismasinin aciga cikmasiyla, danisan bir yandan psikoterapide kalmak diger yandan da ayrilmak istemistir. Ayni zamanda bu surec danisanin kendini ayri bir birey olarak gormeye yonelik cabalarini da baslatmistir. Ucuncu yilin sonunda danisan planlandigindan erken psikoterapiyi sessizce terk etmis, olumsuz aktarim yeterince calisilamamis, ancak bir yil sonra terapistle gorusmeye gelerek sureci tamamlayabilmistir.