Abstract
فرضیه: غشای لایه نازک نانوفیلتری با پلی(وینیل الکل) و نانوذرات کربن فعال عامل‌دار‌شده با کیتوسان اصلاح شدند. اثر لایه سطحی ایجادشده بر ساختار و خواص جداسازی غشاها بررسی شد.روش‌ها: از تصویربرداری میکروسکوپی الکترونی، طیف‌سنجی زیرقرمز، اندازه‌گیری مقدار آب، تخلخل و متوسط اندازه حفره‌ها، جداسازی نمک‌های سدیم کلرید و سولفات، شار آب و مقدار بازگشت‌پذیری شار در برابر گرفتگی برای ارزیابی غشاها استفاده شد.یافته‌ها: نتایج طیف‌سنجی زیرقرمز حاکی از تأیید گروه‌های هیدروکسیل و آمین بر سطح غشاهای اصلاح‌شده است. عکس‌های میکروسکوپی الکترونی تشکیل لایه‌ای یکنواخت را روی سطح غشاهای اصلاح‌شده نشان می‌دهد. در عکس‌ها دیده می‌شود، با افزودن نانوذرات به پلی(وینیل الکل)، ساختاری ناهمگن و متراکم بر سطح غشاها شکل گرفته است. اصلاح غشای اولیه با استفاده از پلی(وینیل الکل) و نانوذرات اصلاح‌شده کربن فعال تا %0.25 وزنی در ابتدا سبب بهبود مقدار آب شد و با افزایش مقدار نانوذرات از %0.25 تا %1 وزنی دوباره مقدار آب غشا کاهش یافت. نتایج نشان داد، تمام غشاهای اصلاح‌شده، متوسط اندازه حفره‌های بزرگ‌تری در مقایسه با غشای اصلاح‌نشده دارند. همچنین تمام نمونه‌های اصلاح‌شده شار آب بیشتری از غشای اولیه دارند. افرون بر این نتایج پس‌زنی نمک نشان داد، اصلاح سطح غشاها اثر مثبتی در جلوگیری از کاهش مقدار پس‌زنی با وجود افزایش مقدار شار داشته است. مقدار پس‌زنی نمک سدیم سولفات بیشتر از پس‌زنی سدیم کلرید اندازه‌گیری شد. مقدار بازیابی شار در نمونه‌های اصلاح‌شده بیشتر از %92 و در نمونه اولیه بیش از %66 ارزیابی شد که حاکی از بهبود خاصیت ضدگرفتگی غشاهای اصلاح‌شده است.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
