Abstract
Status of Rocks in the Law of the Sea with Relying on the South China Sea Arbitration Award
Highlights
چکیده بر اساس قواعد حقوق دریاها ،جزایر و صخرهها مناطق دریایی متفاوتی دارند .بند 3مادة 121کنوانسیون حقوق دریاها به صخره اختصاص یافته لکن هیچ تعریفی از ماهیت ،خصوصیات و آثار آن ارائه نمیدهد .این بند به ذکر دو شرط مبهم برای صخره جهت برخورداری از مناطق دریایی فلات قاره و انحصاری اقتصادی میپردازد .دیوان داوری فیلیپین -چین به عنوان نخستین مرجع قضایی در سال ،2016اقدام به تفسیر این بند نمود و به سؤالات متعددی پاسخ داد ازجمله صخره چیست و چه ارتباطی با جزیره دارد ،معنای سکونت انسانی و حیات اقتصادی به عنوان دو شرط لازم برای صخره جهت برخورداری از مناطق دریایی گسترده چیست .این مقاله برخی یافتههای دیوان مذکور را تأیید و برخی را رد نمود و به این نتیجه رسید که منظور از صخره در کنوانسیون ،جزیره صخرهای است .نبود هر دو شرط قابلیت سکونت و حیات اقتصادی برای محروم کردن صخره از مناطق دریایی گسترده لازم است .شروطی چون لزوم رابطه بین سکنه صخره و فعالیت اقتصادی ،سنجش معیار «خاص خود» در حالت طبیعی ،وضع معیار کیفی برای عبارت حفظ کردن که از ابداعات دیوان داوری است ،مبنایی در مادة 121کنوانسیون مذکور ندارد .روش این پژوهش.
در دریای آزاد قرار دارند(Talmon, 2017:874). در مذاکرات کنفرانس سوم حقوق دریاها پیشنهاد شد قابلیت سکونت به تعریف جزیره اضافه شود ) (Franckx, 2017:9که رأی نیاورد 1و در نهایت ،لزوم این ویژگی تنها در خصوص صخرهها به کار رفت .بررسی کارهای مقدماتی نشان میدهد که منظور دولتهای حاضر در کنفرانس از معیار قابلیت سکونت، امکان آن در حال یا آینده بوده است و نه الزاماً سکونت فعلی گروهی از مردم (Franckx, 2017:21) .از نظر دیوان داوری لفظ سکنه ،نشان از تعدادی از جمعیت دارد که برای مدت زمانی در یک مکان ثابتند و آن محل ،خانه آنهاست؛ به عبارت دیگر انتقالی نیستند (PCA Rep, 2016: para.520) .وجود جمعیت ثابت در آثار برخی حقوقدانان نیز شرط برخورداری صخره از مناطق گسترده دریایی است (Tanaka, 2017:57,58).دیوان معتقد است منظور از عبارت حفظ سکونت انسانی یعنی صخره ،آنچه برای زنده ماندن و سالم ماندن لازم است را در یک دوره نامشخص از زمان مهیا کند (PCA Rep, 2016: para.487) .در حالت حداقلی ،صخره باید بتواند قادر باشد آب تازه ،غذا و سرپناه را برای افراد مقیم فراهم میکند(Talmon, 2017:873) . صخرهای که این امکانات را از طریق ورود کالا از بیرون ،ایجاد تأسیسات شیرین سازی آب و قابل کشت کردنِ خاک انجام دهد، شرایط بند 3ماده 121را ندارد(PCA Rep, 2016: . ) para.511,547دیوان داوری در ادامه ،برای تحقق قابلیت سکونت انسانی ،دو شرط کیفی و کمی میگذارد .منظور از شرط کمی اینکه اگر چه دیوان مشخص نمیکند که حضور چه تعداد
مربوط به هر یافتة زیر ،در متن مقاله ارائه شده است. در پرتو قواعد تفسیر مندرج در کنوانسیون وین معاهدات و با توجه به ذکر لفظ صخره در مادهای با عنوان نظام جزایر ،صخره در بند 3مادة 121کنوانسیون حقوق دریاها به معنای جزایر صخرهای است که جنس سختِ زمینشناسی آن مدنظر است و عموماً بر عارضههای جزیرهای کوچک اطلاق میشود .در این معنا ،یک جزیرة صخرهای باید شرایط عمومی جزیره که در بند 1 مادة 121آمده است را نیز داشته باشند که شامل «قطعه خشکی بودن»« ،شکلگیری به طور طبیعی»« ،محاط در آب» و «قرار داشتن بالای مد» است .صخره ،جهت برخورداری از مناطق انحصاری اقتصادی و فلات قاره کافی است یک ویژگی از دو ویژگی مطروحه در بند 3مادة 121کنوانسیون (قابلیت سکونت انسانی یا قابلیت حیات اقتصادی ) را دارا باشد .واژة قابلیت نشان میدهد که منظور ،امکان سکونت افراد یا حیات اقتصادی در جزیرة صخرهای است و نه لزوماً تحقق آن در زمانی مشخص در گذشته و حال .بررسی دو شرط قابلیت سکونت انسانی و حیات اقتصادی موردی خواهد بود و به شرایط هر قضیه بستگی دارد. در این راستا اگرچه معیارهای عینی برای احراز آن قابل معرفی
Summary
چکیده بر اساس قواعد حقوق دریاها ،جزایر و صخرهها مناطق دریایی متفاوتی دارند .بند 3مادة 121کنوانسیون حقوق دریاها به صخره اختصاص یافته لکن هیچ تعریفی از ماهیت ،خصوصیات و آثار آن ارائه نمیدهد .این بند به ذکر دو شرط مبهم برای صخره جهت برخورداری از مناطق دریایی فلات قاره و انحصاری اقتصادی میپردازد .دیوان داوری فیلیپین -چین به عنوان نخستین مرجع قضایی در سال ،2016اقدام به تفسیر این بند نمود و به سؤالات متعددی پاسخ داد ازجمله صخره چیست و چه ارتباطی با جزیره دارد ،معنای سکونت انسانی و حیات اقتصادی به عنوان دو شرط لازم برای صخره جهت برخورداری از مناطق دریایی گسترده چیست .این مقاله برخی یافتههای دیوان مذکور را تأیید و برخی را رد نمود و به این نتیجه رسید که منظور از صخره در کنوانسیون ،جزیره صخرهای است .نبود هر دو شرط قابلیت سکونت و حیات اقتصادی برای محروم کردن صخره از مناطق دریایی گسترده لازم است .شروطی چون لزوم رابطه بین سکنه صخره و فعالیت اقتصادی ،سنجش معیار «خاص خود» در حالت طبیعی ،وضع معیار کیفی برای عبارت حفظ کردن که از ابداعات دیوان داوری است ،مبنایی در مادة 121کنوانسیون مذکور ندارد .روش این پژوهش.
Sign-in/Register to view highlights & summary Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
