Specyfika postaw i zachowań studentów chińskich jako przedstawicieli kultur kolektywnych w perspektywie glottodydaktycznej

Abstract

Niniejszy artykuł wpisuje się w krąg rozważań na temat wpływu czynników kulturowo zależnych na proces rozwoju społecznego oraz sposoby funkcjonowania w odmiennym kręgu kulturowym. Stanowi także próbę odpowiedzi na pytanie, w jakim stopniu kultura modeluje interakcje w środowisku nauczania i wpływa na tworzenie wypowiedzi w języku obcym. Punktem odniesienia dla norm społecznych typowych dla szeroko pojętej kultury Zachodu są zasady budowania relacji międzyludzkich w społeczeństwach Azji Wschodniej. Przyjęta perspektywa ma charakter interdyscyplinarny – czerpie przede wszystkim z badań prowadzonych w dziedzinie psychologii międzykulturowej oraz nauk społecznych, szukając dla nich zastosowania na gruncie glottodydaktyki polonistycznej. Szerzej omówiony został aspekt roli i struktury relacji międzyludzkich opartych na kolektywizmie lub indywidualizmie, koncentrując się na wyłonieniu czynników istotnych z dydaktycznego punktu widzenia. W artykule wykorzystano metodę obserwacji incydentów krytycznych oraz analizę tekstów studentów chińskich uczących się języka polskiego. Przedstawione opisy dowodzą, że czynniki kulturowe mogą prowadzić do nieporozumień w środowisku nauczania i rzutować na rozwój i ocenę umiejętności językowych. Z tego względu kwestią niezwykle istotną jest poszerzanie własnej wiedzy socjokulturowej przez wykładowców języka polskiego, którzy pracują ze studentami pochodzącymi z kultur kolektywnych.