Spasożytowanie populacji zwójki różóweczki [Archips rosana (L.)] w sadach jabłoniowych z integrowaną ochroną roślin w Wielkopolsce

Abstract

The study was in apple orchards with integrated plant protection in the vicinity of Poznań in 2009–2010. The aim was to determine the level of parasitizing of the rose tortrix moth [Archips rosana (L.)] in its pupae stage by different parasitoid families. The rose tortrix moth is definitely a dominant species among phytophages in the „leaf” tortrix group in the apple orchards of western Wielkopolska. The abundance of the moth was reduced by three families of parasitoids, namely Ichneumonidae and Chalcididae (Hymenoptera) and Tachinidae (Diptera). The pupae were parasitized in 4.7% in 2009 by Ichneumonidae and Tachinidae, while in 2010 the parasitization percentage was 23.6% respectively for the three parasitoid families. A high effectiveness of Ichneumonidae in controlling the abundance of tortrix moth was found, and the parasitization level was 4.7% and 15.7%. A high effectiveness of Itoplectis maculator (F.) (Pimplinae) in controlling the abundance of the tortrix was shown as compared with the other species of Ichneumonidae. In 2009 this species was the only one to reduce the moth abundance and parasitized the pest in 4%, and in 2010 it reduced the abundance of the moth to the greatest extent, i.e. by 11.7%. Badania prowadzono w latach 2009–2010, w sadach jabłoniowych okolic Poznania, w których stosowano integrowaną metodę ochrony roślin. Celem badań było określenie stopnia spasożytowania zwójki różóweczki [Archips rosana (L.)] w stadium poczwarki przez poszczególne rodziny parazytoidów. Zwójka różóweczka należy do zdecydowanego dominanta wśród fitofagów zaliczanych do zwójek „liściowych” występujących w sadach jabłoniach, w zachodniej Wielkopolsce. Liczebność zwójki została ograniczona przez trzy rodziny parazytoidów, do których należały Ichneumonidae i Chalcididae (Hymenoptera) oraz Tachinidae (Diptera). Poczwarki zwójki zostały spasożytowane w 4,7% w 2009 roku przez Ichneumonidae i Tachinidae, natomiast w 2010 roku w 23,6% przez trzy rodziny parazytoidów. Stwierdzono wysoką efektywność Ichneumonidae w regulacji liczebności zwójki, ponieważ obserwowano pasożytowanie w 4,7% i w 15,7%. Wykazano wysoką skuteczność gatunku Itoplectis maculator (F.) (Pimplinae) w obniżeniu liczebności zwójki w odniesieniu do pozostałych gatunków Ichneumonidae. W 2009 roku był on jedynym gatunkiem, który obniżył jej liczebność i spasożytował ją w 4%, a w 2010 roku ograniczył jej liczebność w najwyższym stopniu, bo w 11,7%.