Sınıf Dışı Öğrenme Ortamları: Köy Enstitüleri Örneği

Abstract

1937 yılında köylere öğretmen yetiştirmek amacıyla Köy öğretmen okulu açılmıştır. Daha sonra köy öğretmen okulları, Köy Enstitüleri olarak değiştirilmiştir. Köy enstitülerinde kültür dersleri tüm enstitülerde ortak özelliklerde olmasına rağmen, ziraat dersi ve çalışmalarıyla teknik ders ve çalışmaları her enstitünün kurulduğu bölgenin iklim özellikleri ve bölgenin ihtiyaçlarına göre şekillenmiştir. Aynı zamanda köy enstitülerinde öğrenme ortamı sadece sınıf ve laboratuvar gibi okul içerisindeki alanlarda düşünülmemiş, okulu kapsayan yakın çevreden başlayarak yakın köylere, ilçelere ve bölgelere kadar uzanan doğal, toplumsal ve kültürel bir araştırma ve inceleme alanını oluşturmuştur. Araştırmada tarihsel tarama modeli kullanılmış ve doküman incelemesi yöntemiyle analiz edilmiştir. Araştırmanın sonuçlarına göre köy enstitüsünde verilen eğitim yapısalcı yaklaşım esas alınarak yapılmış ve sınıf dışı öğrenme ortamları ön plana çıkarılmıştır. Köy enstitülerinde ezbercilikten uzak bir eğitim anlayışı görülmüştür. Derslerin günlük hayatta sağladıkları yararlar ve uygulama alanları öğrencilere kavratılarak öğretilmeye çalışılmıştır. Gezi ve gözlemlerle çocuğun doğaya ve hayata dair düşüncelerini harekete geçirmesi bakımından sınıf dışı öğrenme ortamları önemli bir yere sahiptir. Sınıf dışı öğrenme ortamları sayesinde öğrenciler sıkılmadan, yaparak- yaşayarak, kendi öğrenme hızında aktif öğrenmeyi gerçekleştirmiştir.