Abstract
Abstract De 21e eeuw wordt gekenmerkt door een enorme diversificatie van de performance praktijken binnen het New Music Theatre. En daar is nog weinig over geschreven vanuit het perspectief van de acteur-muzikant. Dit artikel focust op Silencio, een gecocreëerd New Music Theatre-stuk voor een acteur-trompettist. Het brengt de interacties in kaart die plaatsvinden tussen de acteur-muzikant en de componist, en het biedt een theoretisch kader voor de ontwikkeling van creatieve processen in multidisciplinaire cocreaties.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have