Sex and Mortality: Changes in the Age Distribution of the Deceased According to Polish Press Obituaries, 1845–1939

Abstract

W artykule ukazano, jak wyglądało stopniowe przejście od społeczeństwa, w którym wykres struktury wieku umierających kobiet ma dwa wyraźne szczyty przedzielone obszarem niskiej umieralności w okresie menopauzy (tak jakby menopauza odwracała trend, dając kobiecie nowy potencjał życiowy), do modelu, w którym struktura wieku dla kobiet i mężczyzn wygląda podobnie, ale kobiety wymierają później. Obserwowana zmiana polegała na tym, że lokalne minimum zgonów kobiet (wiek 41–45) pozostawało w tym samym miejscu, ale zanikało jedno z maksimów (ta grupa kobiet, dla których potencjał życiowy kończył się wraz z końcem wieku rozrodczego). Obserwacja zgonów męskich takiego zjawiska nie wykazuje, czym można tłumaczyć, dlaczego mężczyźni w znacznie mniejszym stopniu stali się beneficjentami wydłużenia oczekiwanej długości życia. Podstawą analizy jest 470 tys. polskich nekrologów prasowych z lat 1845–1939, w których znaleziono 205 tys. osób, a z nich wybrano 165 tys. takich, dla których znany jest wiek w chwili zgonu.