Self-Related Factors Explaining Double Standards in Assessing Emotional Costs of Victims Suffering from Severe and Triflng Offenses

Monika Maria Dubas-Miciuk,Łukasz Roland Miciuk

doi:10.17951/j.2020.33.3.105-122

Abstract

<p>Rola emocji w ludzkiej moralności jest podkreślana przez wielu neuronaukowców i filozofów. Z psychologicznego punktu widzenia rozwiązywanie dylematów moralnych jest niemożliwe w oderwaniu od procesów poznawczo-emocjonalnych związanych z Ja. Niniejsze badanie miało na celu przetestowanie czynników związanych z Ja, potencjalnie wyjaśniających rozbieżności w zakresie szacowanych poziomów wrogości i smutku doświadczanych przez ofiary poważnych przestępstw i drobnych wykroczeń, w których wyobrażonym sprawcą była osoba dokonująca szacowania lub jakaś inna osoba. Badanie przeprowadzono w paradygmatach eksperymentalnym i korelacyjnym, przy czym kluczową metodą analizy danych była analiza powierzchni odpowiedzi (RSA). Przebadano 171 osób za pomocą takich kwestionariuszy, jak: Skala Motywów Autoewaluacyjnych (SMA), Skala Samooceny Rosenberga (SES), Polska Adaptacja testu Ten Items Personality Inventory (TIPIPL) oraz Skala Pozytywnego i Negatywnego Afektu – Wersja Rozszerzona (PANAS-X). Okazało się, że samoocena była predyktorem (nie)zgodności poziomów wrogości przypisywanych ofiarom poważnych przestępstw, podczas gdy motywy autowaloryzacji i samopoznania przewidywały określone wzorce (ro)zbieżności poziomów wrogości przypisywanych ofiarom drobnych wykroczeń. Dyskusja wyników dotyczy m.in. znaczenia perspektywy Ja dla skutecznego rozpoznawania stanów emocjonalnych innych ludzi.</p>

Highlights

Assessing what is wrong and what is bad is a subject of morality
Results were less consistent in the experimental group considering “Trifling” offense: the sadness of “My victim” was judged lower than the sadness of “Not my victim”, but there was a statistical tendency that the hostility of “My victim” was judged higher than the hostility of “Not my victim”
The first research question (Q1) concerned the impact of the severity of the offense on the judgement of the victim’s hostility and sadness. It was postulated (H1) that the judgements would be higher for severe offense and lower for trifling offense

Summary

Introduction

Assessing what is wrong and what is bad is a subject of morality. This short and simple statement refers to a philosophical struggle of unspeakable importance for foundations of human’s functioning in social context. Hume’s empirical theory of mind locates the source of moral thinking in passions, i.e. emotions, giving them priority over reason (Hume, 2001). Findings of the studies investigating the activity of particular brain structures and endocrine system (especially oxytocin and vasopressin) suggest that morality is a generalization of the sense of belonging and care towards one’s offspring (Churchland, 2018). In this approach, the original bound between parents and children is connected with the goal of protecting the offspring from death and suffering. Emotions may be considered as an unconscious, basic language of morality; a compass transmitting the hurt of others into our own emotional reactions, like empathy and compassion on the one hand, and shame and guilt (as forms of self-punishment for not obeying social norms) on the other (Elsenbroich, Gilbert, 2014)

Objectives

Methods

Results

Conclusion