Abstract
Artykuł próbuje udowodnić, że aktywizm sędziowski – występujący zresztą w ETPC w o wiele mniejszym nasileniu, niż to się powszechnie uważa – jest immanentną cechą określającą ETPC, zgodnie z pierwotną wolą stron EKPC. Aktywizm sędziowski jest rozumiany w tym artykule jako dokonanie zmiany dotychczasowego standardu wykładni umowy, mieszczącej się w granicach konsensusu interpretacyjnego. Artykuł wskazuje niektóre deficyty strukturalne systemu Konwencji (np. deficyt skuteczności) i analizuje wpływ aktywizmu sędziowskiego na ich występowanie. W konkluzji artykuł sygnalizuje ryzyko związane z dość często postulowanym obecnie powściągnięciem aktywizmu sędziowskiego ETPC, odnosząc się również do Protokołu nr 15 do EKPC.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callMore From: Polski Rocznik Praw Człowieka i Prawa Humanitarnego
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
