Abstract

Decennialang is onderzoek naar relevante vraagstukken rondom schooleigen curriculumontwikkeling verwaarloosd. Dit is opmerkelijk voor een land als Nederland, met haar decentrale onderwijsbeleid, dat scholen een grote eigen curriculaire ruimte en verantwoordelijkheid geeft. Na een beknopte schets van de beleidscontext en de historie van het Nederlandse curriculumonderzoek, bepleiten we meer onderzoekaandacht voor de uitdagingen en vraagstukken die gerelateerd zijn aan drie perspectieven op schooleigen curriculumontwikkeling. We houden een pleidooi voor verschillende vormen van curriculumonderzoek: systematisch onderzoek naar (groeiende) praktijken van schooleigen curriculumontwikkeling, internationaal vergelijkend onderzoek en historisch onderzoek wat betreft curriculumbeleid en -praktijk en wat er wel en juist niet lijkt en leek te werken. Curriculumontwikkeling binnen de school kan ook verder versterkt worden door de inzet van monitoring en analyse, ontwerponderzoek en summatieve evaluatie. Nadrukkelijke aandacht voor curriculumonderzoek gericht op het mesoniveau vergroot onmiskenbaar de kans op een transparante onderbouwing van keuzes in curriculaire besluitvorming binnen scholen, het professioneel handelen van docenten, schoolleiding en de actoren in de educatieve infrastructuur en draagt bij aan de noodzakelijke vergroting van de kennisbasis en ontwikkeling van een gemeenschappelijke curriculumtaal op het punt van schooleigen curriculumontwikkeling. Met deze bijdrage hopen we een aanzet tot agendering te geven.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call