Abstract
Artykuł analizuje wizualne mechanizmy budowania nowej klasy średniej w okresie polskiej transformacji ustrojowej. W transformacyjnej kulturze wizualnej obrazy pełnią rolę kodów, za pomocą których aspirujący do klasy średniej komunikowali swoje istnienie i status, a także rozpoznawali siebie nawzajem. Równocześnie jednak obrazy wykorzystywano do wydzielania nowej klasy średniej z całości społeczeństwa. Autorka przygląda się więc zarówno "kaprealistycznym" obrazom promującym nastawione na podwyższanie swojego statusu społecznego jednostki, jak i wykluwającym się w toku transformacji wizualnym mechanizmom dystynkcji, różnicującym polską klasę średnią na mniej i bardziej nowoczesną).
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
