Rozwój międzynarodowych prac nad terminologią onomastyczną: przegląd ujęć słowiańskich

Abstract

<p>Celem artykułu jest przegląd prac w obszarze słowiańskim na temat terminologii onomastycznej, które stanowią integralną część badań onomastyki słowiańskiej w skali lokalnej i globalnej. Metoda badania uwzględnia zestawienie i skonfrontowanie oraz ocenę wpływu najważniejszych ujęć historycznych i współczesnych słowiańskiej terminologii onomastycznej. Pytanie badawcze podkreśla stanowisko, że ważny wkład w rozwój międzynarodowych koncepcji terminologii onomastycznej wnieśli onomaści słowiańscy (czescy, słowaccy, polscy, rosyjscy, bałkańscy), w wielu przypadkach aktywni także na obszarach niesłowiańskich, takich jak np. kraje niemieckojęzyczne. Materiał badawczy stanowią propozycje ujęć terminologicznych wybranych szkół i zespołów onomastycznych, aktywnych w skali krajowej, ale jednocześnie międzynarodowej, począwszy od lat 60. XX wieku, w tym przede wszystkim: dawnej i nowej czesko-słowackiej szkoły onomastycznej, podkomisji terminologicznej Komisji Onomastyki Słowiańskiej, rosyjskiej szkoły onomastycznej, onomastów chorwackich. Krytyczne spojrzenie na niektóre koncepcje oraz potrzeba scalenia aparatu terminologiczno-pojęciowego pozwalają dziś uzasadnić ponowne próby opracowania słowiańskiej terminologii onomastycznej. Wynikiem badania jest ocena rangi i wpływu najważniejszych osiągnięć poszczególnych szkół i zespołów, dotąd publikowanych lub projektowanych w postaci glosariuszy inwentaryzacyjnych i systemowych oraz opisów teoretycznych. We wnioskach podkreślono, że obecnie promowane są koncepcje tematyczne i korpusowe terminologii onomastycznej. Prace według tego metodologicznego klucza prowadzone są na Słowacji i w Polsce. Artykuł jest pierwszą częścią szerszego studium na temat rozwoju międzynarodowej terminologii onomastycznej. Praca jest wkładem w rozwój teorii nazw własnych.</p><p> </p>