Abstract
The article offers a discussion of the Russian concept of the community to which Russians refer as ‘national’, ‘pan-Russian’, or the ‘threefold nation of Rus’. Focused on the Russian perception of the other two components of such a community, Ukrainians and Belarusians, the study draws on the latest sociological surveys, mainly those conducted by the Levada Centre, a Moscow-based independent research organisation respected for its quality opinion polls. The discussion also presents historically conditioned factors shaping the Russian perception of the two Slavic neighbours, which was greatly dependent on Russian self-awareness in terms of such dimensions as power (dynastic, feudal, autocratic, totalitarian), religion (Orthodoxy), history (Kievan Rus’), state (the supra-ethnic empire of Peter I), nation (state or ethnic nationalism), and culture (high culture characterised by an idea of superiority over societies with incomplete social structure). The significance of individual content elements of these categories was subject to historical evolution during the period under discussion.
Highlights
Oniższe rozważania poświęcone są rosyjskiej wizji wspólnoty zwanej przez Rosjan narodową, ogólnoruską, trójjedynym ruskim narodem, której istotnymi
Średniowieczna nazwa Ruś, określona wiele wieków później przez historyków rosyjskich jako Ruś Kijowska, była najprawdopodobniej pochodzenia wareskiego i wiązała się z obecnością germańskich zdobywców i organizatorów państwa na ziemiach Słowiańszczyzny Wschodniej
Jak Rosjanie postrzegali Ukraińców i Białorusinów zależało, od tego, w jakich kategoriach odbierali oni samych siebie, z perspektywy: władzy (dynastycznej, feudalnej, absolutnej, totalitarnej), religii (prawosławia), historii (Ruś Kijowska), państwa (ponadetnicznego Piotra I), narodu (nacjonalizmu państwowego bądź etnicznego) czy kultury (wysokiej, wywyższającej ich w stosunku do społeczeństw o niepełnej strukturze społecznej)
Summary
Oniższe rozważania poświęcone są rosyjskiej wizji wspólnoty zwanej przez Rosjan narodową, ogólnoruską, trójjedynym ruskim narodem, której istotnymi. Jako zdrajcy w drugiej połowie wieku XVII i w stuleciu XVIII) zyskiwał od przełomu XVIII i XIX wieku także cechy pozytywne, Ukraińcy bywali nawet nierzadko przez Rosjan idealizowani i na pewno nie uważano ich za odrębny naród bądź wyraźnie różną od Wielkorusów grupę etniczną, aczkolwiek niechęć Małorusów do Wielkorusów trwała[11]. Prawosławna wspólnota, formująca się pod wpływem idei Moskwy jako Trzeciego Rzymu, miała w wiekach XVI–XVII charakter ponadetniczny (co nie było rzadkością w ówczesnej Europie), a tym bardziej było tak w przypadku wspólnoty budowanej przez Piotra I oraz jego następców, którą z założenia formowano jako zbiorowość o charakterze polityczno-państwowym. Dopiero powstanie wspólnotowości zbliżonej charakterem do zachodniego narodu, w tym również w wymiarze nacjonalistycznym, skłoniło Rosjan do prowadzenia polityki zmierzającej do wchłaniania Ukraińców i Białorusinów do „narodu ogólnoruskiego”, zatem ich nie tylko politycznej, ale także kulturowej rusyfikacji.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.