Role of Psychological and Structural Empowerment in the Relationship between Teachers’ Psychological Capital and Their Levels of Burnout

Çağlar Kaya,Yahya Altınkurt

doi:10.15390/eb.2018.6961

Abstract

The role of psychological and structural empowerment in the relationship between psychological capital and burnout is examined in this study. Designed as a correlational survey research, the sample of the study comprises 374 teachers working in the city of Mugla, Turkey, during the 2015-2016 school year. Data of the study is collected with four data collection tools: “Positive Psychological Capital Instrument”, “Psychological Empowerment Instrument”, “Conditions of Work Effectiveness Questionnaire-II (CWEQ-II)” and “Maslach Burnout Inventory (MBI)”. The correlations between latent variables were determined according to Pearson Correlation Coefficients. According to the results of the study, psychological and structural empowerment has full mediated effects on the relationships between psychological capital and emotional exhaustion, psychological capital and depersonalization. The mediators have only partial mediated effects on the relationship between psychological capital and personal accomplishment-reverse. The model suggested in the study shows that psychological capital with psychological and structural empowerment might be effective in reducing teacher burnout. Psychological capital needs especially psychological empowerment in addition to structural empowerment. In conclusion, to prevent or reduce indications of emotional exhaustion, depersonalization and the feeling of personal failure of teachers, enhancing psychological capital of teachers with the help of psychological and structural empowerment is required.

Highlights

Bu araştırmada, öğretmenlerin psikolojik sermayeleri ile tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkide, psikolojik ve yapısal güçlendirmenin rolünün belirlenmesi amaçlanmaktadır
Araştırmada kullanılan aracılık testi sonuçlarına göre, psikolojik sermaye ile tükenmişliğin son alt boyutu olan kişisel başarısızlık duygusu değişkeni arasındaki ilişkide, psikolojik ve yapısal güçlendirme kısmi aracılık rolü göstermektedir
Araştırma sonucunda elde edilen psikolojik sermaye ve tükenmişlik arasındaki ilişkide güçlendirmenin aracı rolü ve değişkenler arasında ortaya çıkan negatif yönlü ilişkiler, öğretmenlerde tükenmişliğin ortaya çıkmasını engellemek ya da etkilerini azaltabilmek için atılacak adımlarda ışık tutucu özelliklere sahiptir

Summary

Introduction

Öğretmenlerin psikolojik sermayeleri ile tükenmişlik düzeyleri arasındaki ilişkide, psikolojik ve yapısal güçlendirmenin rolünün belirlenmesi amaçlanmaktadır. Psikolojik sermaye ile duygusal tükenme (r = -.34), duyarsızlaşma (r = -.35) ve kişisel başarısızlık duygusu (r = -.59) arasında orta düzeyde ve negatif yönlü anlamlı bir ilişki belirlenmiştir. Gözlenen değişkenlere ilişkin hata değerleri ise iyimserlik, psikolojik dayanıklılık, umut ve öz yeterlik gözlenen değişkenleri için .19 ile .49 arasında; anlamlılık, yeterlik, özerklik ve etki gözlenen değişkenleri için .31 ile .74 arasında; fırsat, bilgi, destek, kaynak, biçimsel güç, biçimsel olmayan güç ve genel güçlendirme gözlenen değişkenleri için .37 ile .78 arasında; duygusal tükenmeye ait gözlenen değişkenler için .41 ile .96 arasında; duyarsızlaşmaya ait gözlenen değişkenler için .53 ile .78 arasında ve son olarak kişisel başarısızlık duygusuna ait gözlenen değişkenler için .61 ile .88 arasında değişmektedir.

Results

Conclusion