Abstract

Przedmiotem opracowania jest analiza, w jakim stopniu współczesna administracja publiczna wywiązuje się z zadania w zakresie zaspokajania potrzeb mieszkaniowych. W tym względzie punktem odniesienia jest konstytucyjna norma programowa z art. 75. Obecna sytuacja w sektorze mieszkaniowym charakteryzuje się niezwykle utrudnionym dostępem do tego dobra, co implikuje pytanie, czy dotychczasowa polityka nie powinna zostać poddana rewizji. Doświadczenia ostatnich kilku dekad wskazują, że optymalnym rozwiązaniem jest zmierzanie w kierunku odstąpienia od modelu rynku mieszkaniowego na rzecz sektora mieszkaniowego, a więc mieszkalnictwa czynszowego. W takim modelu nacisk jest kładziony na aktywną rolę państwa w powiększaniu zasobu mieszkaniowego, a jego uzupełnieniem powinny być lokale socjalne oraz sektor prywatny. Systemy te mają być względem siebie komplementarne.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call