Abstract

Polska scena rockowa i punkowa służyła przez dziesięciolecia jako medium wyrażania antysystemowych wartości. W latach 80. XX wieku, w czasie mrocznych dni stanu wojennego, grupy, takie jak Manaam, Perfect, TSA i Brygada Kryzys szydziły i satyrycznie traktowały władze komunistyczne; ostatnia z nich przestała grać w 1983 roku, po wprowadzeniu stanu wojennego, ale została reaktywowana w roku 1990. Od czasu „wielkiego wybuchu” w 1989 roku zmienili się zarówno gracze związani z establishmentem, jak i natura opozycji rockowej. Zamiast komunizmu obecnie kapitalizm jest postrzegany jako główne wyzwanie przez niektóre zespoły rockowe i punkowe. Polska scena muzyczna jest zatem miejscem występowania różnorodnych perspektyw ideologicznych i muzycznych. Wszystkie odzwierciedlają dylematy współczesnego polskiego społeczeństwa z jego nierównościami, wyzwaniami tożsamościowymi i polaryzacją.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call