Risk factors for pleural effusion after extracardiac Fontan procedure assessment of the commonest Fontan complication

Abstract

ÖZET Giriş: Fontan ameliyatı tek ventrikül fizyolojisi için en sık yapılan ameliyatlardan biridir. Ameliyat sonrasında hastalar, uzamış plevral efüzyon ve başka komplikasyonlar açısından risk altındadır. Bu çalışmada; pulmoner arter basıncının, fenestrasyon yapılıp yapılmamasının, kullanılan ekstra kardiyak greftin çapının ve tromboproflaksi rejimlerinin Fontan ameliyatı sonrası uzamış plevral efüzyon gelişimine olan etkilerini araştırmayı amaçladık. Materyal ve Metotlar: Hastane veri tabanında Fontan ameliyatı yapılan hastalar araştırıldı. Plevral efüzyon oluşumuna etki edebilecek potansiyel faktörler için lojistik regresyon modeli oluşturuldu. Bulgular: Toplam 67 hasta çalışmaya dahil edildi. Hastaların ortalama yaşı 63 ay, ortalama kilosu 18 kg'dı. Plevral efüzyon 34 (%51) hastada gelişti. Tromboprofilaksi rejimi açısından değerlendirildiğinde warfarin kullanan 28 (%42) hastanın 19'unda (%68), aspirin kullanan 39 (%58) hastanın ise 15'inde (%38) plevral efüzyon görüldü. Fenestrasyon yapılmayan grupta (43 hastanın 26'sı %60) yapılanlara göre (24 hastanın 8'i %33) plevral efüzyon sıklığı anlamlı olarak daha yüksekti (p=0,03). Lojistik regresyon analizinde, fenestrasyon yapılanlarda daha az (OR, 0,3; 95% CI, 0,1-0,96; p=0,04), buna karşın warfarin kullananlarda ise daha sık (OR, 3,4; 95% CI, 1,1-9,8; p=0,02) plevral efüzyon riski olduğu görüldü. Ameliyat sonrası pulmoner arter basıncı 13 mmHg'ın üzerinde olanlarda plevral efüzyon sıklığı anlamlı olarak daha fazlaydı (p=0,002). Sonuç: Plevral efüzyon oluşumunun, ameliyat sonrasında pulmoner arter basıncının yüksek olması, warfarin kullanılması ve fenestrasyon yapılmaması ile arttığı görüldü. Greft size indeksi göreceli olarak büyük olanlarda pulmoner arter basıncı daha düşüktü; ancak bu durum plevral efüzyon oluşumuna etki etmedi.