Abstract
Radom se skreće pažnja na mogućnosti sagledavanja rimske spomeničko-epigrafske prakse kao specifične vrste sredstva za prenošenje određenih društvenih poruka, čija su značenja i upotrebe bila kontekstualno uslovljena, promenljiva i različita u zavisnosti od prostornih, vremenskih i socijalnih okolnosti. Cilj kritičkog osvrta je otvaranje diskusije o upotrebi ovih koncepata u istraživanju epigrafskih kultura u lokalnim kontekstima rimskih provincija i preispitivanje paradigme po kojoj prisustvo i karakter epigrafskih spomenika mogu da služe kao pokazatelji stepena romanizacije.
Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
