Abstract

W swoich badaniach autor koncentruje się na procesach policentrycznego rozwoju struktur metropolitalnych, w szczególności na obszarach śródmiejskich. Propozycją metody interpretacji tych zmian jest spojrzenie na przestrzenną strukturę centrum przez pryzmat miejsc węzłowych. Miejsca te mają duży potencjał koncentrowania aktywności i inwestycji oraz generowania przestrzennych i wirtualnych relacji z innymi ogniskami rozwoju. Ich specyfika jest określona przez szereg atrybutów, takich jak: dostępność transportowa, funkcjonalne powiązania, wartości przestrzenne. Miejsca węzłowe krystalizują strukturę przestrzenną śródmieścia i odgrywają strategiczną rolę w rewitalizacji tej przestrzeni. Szczególny potencjał dla katalizy tych procesów wykazują projekty tworzące węzły mobilności, które są miejskimi konfiguracjami wspomagającymi integrację „przestrzeni podróży” z tkanką miejską. Autor bada wpływ ich planowania i rozwoju na wzmocnienie i krystalizację struktury przestrzennej miasta, ze szczególnym naciskiem na kreowanie atrybutów miejskości. Zagadnienia zostały zilustrowane przeglądem krakowskich przykładów i syntezą zaobserwowanych zjawisk i trendów. W podsumowaniu przedstawiono konkretne wytyczne i założenia planistyczne, a także ogólne tezy o roli rewitalizacji w tworzeniu policentrycznej struktury śródmieścia.

Full Text
Published version (Free)

Talk to us

Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have

Schedule a call