Relationship Between Liking of Children and Emotional Labor Behaviors, Clinical Performances in Pediatric Nursing Students

Abstract

Araştırma, pediatri hemşirelik öğrencilerin çocuk sevme düzeyleri ile duygusal emek davranışları, uygulama performansları arasındaki ilişkinin belirlenmesi amacıyla yapıldı. Araştırma tanımlayıcı tipte, ilişkisel tarama modelli olarak yapıldı. Örneklemi pediatri dersi alan hemşirelik bölümü öğrencileri (n=127) oluşturdu. Veriler; Bireysel Tanıtım Formu, Çocuk Sevme Ölçeği ve Duygusal Emek Davranış Ölçeği ile toplandı. Araştırmada öğrenci-eğitici etkileşimini önlemek amacı ile veriler bir anketör tarafından toplanarak bilgisayar ortamına aktarıldı. Çalışma grubu yaş ortalaması 21,50±1,23 olup, %84,7’sinin hemşirelik mesleğini sevdiği, %91,1’inin çocuk oyunlarını bildiği, %59,7’sinin çocuk kitapları okuduğu %38,7’sinin çalışma hayatında çocuk servisinde çalışmayı istediği tespit edildi. Barnett’s Çocuk Sevme Ölçeği puan ortalaması 80,27±13,40, Duygusal Emek Davranışı Ölçeği puan ortalaması 2,98±0,44’dır. Çocuk Sevme Ölçeği puan ortalamaları incelendiğinde cinsiyetin, lise tipinin, çocuk kitapları okumak, çocuk servisinde çalışmak isteme durumunun etkili olduğu belirlendi. Öğrencilerin klinik uygulama puanlarıyla; Çocuk Sevme Ölçeği puanları arasında pozitif yönde orta düzeyde, ‘Samimi davranış’ alt boyut puanı ile arasında pozitif yönde yüksek düzeyde anlamlı bir ilişki olduğu saptandı. Çalışmada öğrenci hemşirelerin çocukları sevme durumunun yüksek olduğu sonucuna varıldı. Çocuk sevme düzeyinin klinik uygulama puanı ve duygusal emek davranışını etkilediği saptandı. Öğrenci hemşirelerinin çocuk sevme düzeyine katkı sağlayacak faaliyetler ile pediatri klinik performansları güçlendirilebilir.