Abstract
This article explores the possibility of replacing the traditional administrative supervision over the gig industry in favour of regulatory instruments rooted in economy. While regulation in this sense is not uncommon in the Enlish-speaking countries, even outside infrastructural sectors, in continental Europe, administrative supervision of business still prevails. The current approach of states, including administration, legislative authorities and courts, towards the gig economy can be attributed to the misconception expressed in the EU and national court decisions presuming that companies such as Uber, offering an electronic platform, form one entity with thousands of businesses performing services such as Uber drivers. This paper asserts that regulatory authorities with their powers of correcting the anomalies of the market, are better suited for platform-based services. States should use their powers to liberalise doing business, rather than restrict new, inventive forms of business to the detriment of the customers.
Highlights
Niniejszy artykuł bada możliwość zastąpienia tradycyjnego nadzoru administracyjnego nad gospodarką typu gig economy, w której wykonawcy usług komunikują się z konsumentem przez platformy elektroniczne
This article explores the possibility of replacing the traditional administrative supervision over the gig industry in favour of regulatory instruments rooted in economy
The current approach of states, including administration, legislative authorities and courts, towards the gig economy can be attributed to the misconception expressed in the EU and national court decisions presuming that companies such as Uber, offering an electronic platform, form one entity with thousands of businesses performing services such as Uber drivers
Summary
Niniejszy artykuł bada możliwość zastąpienia tradycyjnego nadzoru administracyjnego nad gospodarką typu gig economy, w której wykonawcy usług komunikują się z konsumentem przez platformy elektroniczne. Podczas gdy w krajach anglosaskich regulacja sektorowa występuje także poza sektorami infrastrukturalnymi, w Europie kontynentalnej nadal dominuje typowy nadzór administracyjny. W tym administracji, organów legislacyjnych i sądów, do gig economy można przypisać błędnemu przekonaniu, wyrażanemu w wyrokach sądowych – i to zarówno na poziomie unijnym, jak i krajowym – że firmy takie jak Uber, oferujące platformę online, tworzą jeden podmiot skupiający tysiące bezpośrednich wykonawców usług, takich jak kierowcy Ubera. Organy regulacyjne z ich kompetencjami do korygowania zaburzeń rynku lepiej odpowiadają wymogom usług platformowych. Państwa powinny wykorzystać swoje uprawnienia do liberalizacji gospodarki, zamiast ograniczać nowe organizacyjne formy biznesu ze szkodą dla konsumentów. Słowa kluczowe: regulacja, nadzór, gig economy, Uber, biznes
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
