Abstract
W artykule przedstawiona została problematyka miarkowania kary umownej według prawa polskiego na tle ponadnarodowych uregulowań prawnych. Celem artykułu jest ustalenie, czy obecne unormowanie w prawie polskim miarkowania kary umownej (art. 484 § 2 Kodeksu Cywilnego) jest dostoswane do standardów, które można wywieść z ponadnarodowych regulacji prawnych, tj. Rezolucji (78) 3 Rady Europy o karach umownych w prawie cywilnym, Zasad Międzynarodowych Kontraktów Handlowych UNIDROIT, Zasad Europejskiego Prawa Umów PECL, Projektu Wspólnej Ramy Odniesienia DCFR i Zasada TransLex, a także sformułowanie wniosków de lege ferenda. W artykule używana jest metoda logiczno-językowa i prawnoporównawcza. Na początku przedstawiona została regulacja prawna miarkowania kary umownej w prawie polskim. Następnie, przedstawione zostało miarkowanie kary umownej w ponadnarodowych regulacja soft law wymienionych powyżej. W końcu została sformułowane wnioski płynące z przeprowadzonej analizy. Pomimo pewnych mankamentów, regulacja miarkowania kary umownej w prawie polskim wydaje się odpowiadać rozwiązaniom zawartym w wyżej wskazanych regulacjach o charakterze ponadnarodowym. Pewnych zmian wymaga katalog przesłanek miarkowania kary umownej i ograniczenie dowolności co do zakresu redukcji kary umownej.
Sign-in/Register to access full text options 
Free) 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a call
