Quality control of Traffic Speed Deflectometer measurements on road network

Abstract

Nośność konstrukcji nawierzchni drogowych jest traktowana jako istotny element planowania utrzymania podczas procesu decyzyjnego na poziomie sieci. Biorąc pod uwagę ugięcia jako bezpośredni wskaźnik nośności nawierzchni, można precyzyjnie i skutecznie ocenić zarówno całą sieć drogową, jak i poszczególne jej odcinki. Do prawidłowej oceny tego parametru niezbędna jest efektywna metoda pomiarowa oraz zapewnienie możliwie najwyższej jakości danych. Wykonanie pomiaru ugięć na poziomie sieci jest możliwe dzięki zastosowaniu ugięciomierza Traffic Speed Deflectometer (TSD), który jest najnowocześniejszym urządzeniem diagnostycznym do badania nośności nawierzchni drogowych. Utrzymanie jakości danych uzyskiwanych na podstawie badań tym urządzeniem powinno następować poprzez wdrażanie odpowiednich procedur kontrolnych. W artykule przedstawiono jedną z najczęściej stosowanych metod kontroli jakości pomiarów ugięć z wykorzystaniem ugięciomierza TSD oraz związany z tą metodą problem oceny wyników kontroli w kontekście różnic rejestrowanych wartości temperatur nawierzchni asfaltowych i wskaźnika równości nawierzchni. W przeprowadzonej analizie danych wykazano, że średnia różnica temperatury między pomiarem rutynowym a kontrolnym większa niż 10°C może powodować istotną różnicę uzyskanego wyniku. Jednocześnie wykazano, że porównywanie wskaźników krzywizny powierzchni SCI300 na etapie kontroli własnej jest obarczone mniejszymi błędami niż porównania ugięć maksymalnych D0. Ocenie poddano również nierówności nawierzchni, które negatywnie wpływały na wynik kontroli własnej.