Psychological Resilience as a Risk Factor for Posttraumatic Growth: The Case of COVID-19 Pandemic

Abstract

Amaç:Bu çalışmanın amacı koronavirüs salgını sonrasında ortaya çıkan psikolojik semptomlardaki değişimin psikolojik sağlamlık ve travma sonrası büyüme açısından incelenmesidir. Ayrıca bireylerin koronavirüs öncesi psikolojik semptomları ile sonrasındaki psikolojik semptomları arasındaki ilişkide psikolojik sağlamlığın aracı rolünün belirlenmesi hedeflenmiştir. Yöntem:18-66 (31.93±11.57) yaş aralığındaki 553’ü (%76.7) kadın ve 168’i (%23.3) erkek olmak üzere toplam 721 kişilik toplum örnekleminden oluşan katılımcılarapsikolojik semptom, psikolojik sağlamlık vetravma sonrası büyüme ölçekleri online olarak uygulanmıştır. Bulgular:Koronavirüs öncesi ve sonrası semptom puanlarındaki değişim yönüne göre oluşturulmuş gruplar arasındaki farklar incelendiğinde,psikolojik sağlamlık puanının değişim olmayan grup lehine,travma sonrası büyüme puanının iseolumlu değişim gösteren grup lehine diğer değişim gruplarındananlamlı düzeyde yüksek oldukları saptanmıştır. Koronavirüs öncesi ve sonrası semptom puan ortalamaları arasındaki ilişkide psikolojik sağlamlığın %5.7 ila %13 gibi değişen oranlardasemptom düzeylerini azaltıcı bir yönde aracılık etkisinin olduğu saptanmıştır. Sonuç:Bu çalışmada koronavirüs sürecinin toplamda bireylerin psikolojik semptomları üzerinde olumsuz bir etkisinin olduğu görülmekle birlikte bazı bireylerin psikolojik semptom puanlarında değişimin olmadığı, bazı bireylerde ise semptom puanlarının düştüğü gözlenmiştir. Bu farklılığı oluşturan değişkenler olarak PS ile TSB’nin travmatik deneyimlerde iki ayrı yapı olarak değerlendirilebileceğigörülmüştür.Bulgular koronavirüs salgını örneğinde PS’nin psikolojik semptomlarda bozulmayakarşı koruyucu bir faktör olduğunudiğer yandan ise TSB’nin oluşumunu engelleyen bir risk faktörü olarak değerlendirilebileceğini akla getirmektedir.