Abstract
Kao jedna od centralnih u ruskoj književnosti, svakako je i tema ruske provincije, preko koje su veliki ruski pisci, poput Čehova i Gogolja, zaobilazili uticaje cenzure, i uspijevali, uz književne prikaze malograđanske sredine i provincijskog načina razmišljanja, da u prijemčivijoj formi žigošu društvene anomalije, i oslikaju socijalnu atmosferu carske Rusije u cjelini, nezavisno od provincijskog ili velegradskog miljea. Kulturološka identifikacija fenomena prostora sa konceptom ličnosti utemeljuje novi pravac naučnog istraživanja slike provincije u ruskoj književnosti. Stoga, ćemo u ovom radu rasvijetliti problematiku opisa provincije sa njenim pozitivnim i negativnim konotacijama, njenu simboliku, strukturu slike, uključujući provincijski grad, selo, plemićki posjed, rusku prirodu, u funkciji formiranja suda o konceptu ličnosti. U svjetlu tumačenja slike ruske provincije polazimo od stanovišta da njenu vječitu ulogu sekundarnog kulturnog prostora, lišenog dinamike, vrijednosti i kreativnosti, ne treba jednostrano posmatrati. Mit o provinciji, kao isključivo o mjestu gdje vladaju dosada i jednoličnost, poprima relativne odlike, jer prostorna, to jest, geografska pozicija udaljenosti od velikih kulturnih centara, može, ali i ne mora predstavljati polazište za cjelovitu karakterizaciju ličnosti.
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Similar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.