Praktyczne aspekty doboru modelu numerycznej kompensacji błędów geometrycznych obrabiarek

Joanna Jastrzębska,Paweł Majda

doi:10.17814/mechanik.2018.11.175

Abstract

After many years of intensive work, experts from ISO TC 39 have published the technical report ISO TR 16907 “Machine tools – numerical compensation of geometric errors”. This document defines the terminology, presents advantages and limitations of numerical compensation of machine tool and measuring machine. This gives machine manufacturers and users important information on the application of numerical compensation. In the context of the compensation types defined in ISO TR 16907, presented principles of selecting volumetric error models for three-axis machine tools. The principles of reducing these models due to the functional tasks of machine tools were also presented. The final result is a table of reduced models for three-axis machine tools. It determines the degree of the model and the experimental test program, which should be done to determine volumetric error.

Highlights

After many years of intensive work, experts from ISO TC 39 have published the technical report ISO TR 16907 “Machine tools – numerical compensation of geometric errors”
In the context of the compensation types defined in ISO TR 16907
The final result is a table of reduced models for three-axis machine tools

Summary

PAWEŁ MAJDA JOANNA JASTRZĘBSKA *

Po wielu latach intensywnej pracy międzynarodowi eksperci z ISO TC 39 opublikowali raport techniczny ISO TR 16907 “Machine tools – numerical compensation of geometric errors”. W kontekście zdefiniowanych w ISO TR 16907 typów kompensacji w tym artykule przedstawiono zasady doboru modeli błędów przestrzennego pozycjonowania dla trójosiowych obrabiarek skrawających. Położenie i orientację układu współrzędnych obrabiarki definiuje się z użyciem linii odniesienia osi ruchu translacyjnych połączeń prowadnicowych. Polega to na wybraniu głównej (primary) osi ruchu, tak by linia odniesienia była wyrównana z jedną osią układu współrzędnych obrabiarki – w ten sposób określa się dwa parametry orientacji i płaszczyznę ortogonalną. Osi drugorzędnej i początku układu współrzędnych obrabiarki zależy od jej konstrukcji oraz możliwości korekty mechanicznej i kompensacji mechanicznej i/lub programowej (numerycznej) błędów. Przez przestawianie (permutacje bez powtórzeń) oznaczeń osi (X, Y, Z) z korpusem stacjonarnym (O) dla trójosiowej obrabiarki uzyskuje się łącznie 24 (4!) wzory strukturalne SG-R, czyli 24 warianty układu korpusowego Że w zależności od wariantu wysięgu narzędzia model VE podlega odpowiednim uproszczeniom

Uproszczenia modelu błędu przestrzennego pozycjonowania maszyn

Błąd EAX