Abstract
Post-truth was acknowledged as the word of 2016 by the editors of the Oxford Dictionaries. Several months ago it was a fashionable term used by intellectuals and scholars in the social sciences to offer a better or worse description of the reality of the Western world and the quite unexpected collapse of its order. Today, post-truth is successfully employed in everyday speech by columnists, journalists and even satirists. Given this rapid popularity of post-truth, it is worth asking the question of whether a new term is required to complement the conceptual apparatus of political science, and if such a term can make any contribution to studies into the political reality, particularly when such events as Brexit or the election of Donald Trump as the 45th US President are taken into account. The purpose of this paper is therefore to answer the question of the extent to which post-truth is conceptually autonomous. Another question concerns the dissemination of false information and the participation of new media in this process.
Highlights
Stąd też znamiennym wydaje się w warunkach dominacji postprawdy w opisie rzeczywistości, niechęć do tych ekspertów, którzy mogą objawiać „niewygodne prawdy”
Another question concerns the dissemination of false information and the participation of new media in this process
Summary
Postprawdę uznaje się niejednokrotnie po prostu za kłamstwo. Zasadnym jest więc pytanie, czy termin ten cokolwiek wnosi do opisu rzeczywistości, skoro w swoim braku logiki wydaje się być – jak pisze Kathleen Higgins – „nienaturalny” (2016). Dla kłamcy epoki postprawdy nie mają one żadnego znaczenia” (Pawłowski, 2016). Ludzie zaczynają się dzielić według kryterium pojmowania prawdy i wiary (lub nie) w kłamstwa. A zatem, choć komunikowanie służące dezinformacji jest w istocie rzeczy manipulacją, może prowadzić do łączenia się ludzi na bazie fałszywych obrazów świata. Możliwość zweryfikowania obrazu rzeczywistości kształtowanego przez mass media jest dla przeciętnego człowieka bardzo ograniczona. Odkrycie kłamstwa powoduje u niego wewnętrzną sprzeczność – może nie chcieć poznać prawdy, bo ta zburzy wygodny obraz świata, w którym złymi, niszczącymi podstawowe wartości, są „oni”, a „my” tych wartości bronimy, stojąc na gruncie prawdy. Stąd też znamiennym wydaje się w warunkach dominacji postprawdy w opisie rzeczywistości, niechęć do tych ekspertów, którzy mogą objawiać „niewygodne prawdy”. Iż postprawda jest nową formułą dobrze znanego kłamstwa społecznego. Postprawda dystrybuowana przez nowe media tworzy wspólnoty oparte na fałszywym wyobrażeniu świata i lęku, iż mogłoby ono zostać zakwestionowane
Sign-in/Register to view highlights & summary Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callDisclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
