Pomiędzy ewaluacją i akredytacją. Polska percepcja niemieckich doświadczeń w kontekście polityk publicznych

Krzysztof Szewior

doi:10.17951/en.2019.4.81-93

Abstract

W artykule została podjęta próba zaprezentowania kluczowych aspektów odnoszących się do ewaluacji i akredytacji w niemieckim szkolnictwie wyższym, jakie ujawniły się w okresie implementacji procedur akredytacyjnych i budowania ogólnokrajowego systemu nadzoru. Istotą rozważań było wykazanie relacji pomiędzy ewaluacją i akredytacją z punktu widzenia polityk publicznych, dla których – oczywiście z pewnym uproszczeniem – akredytacja jest narzędziem oceny zewnętrznej, a ewaluacja co do zasady jest narzędziem oceny środowiskowej i wewnętrznej. Stąd też rozważania nie orientują się na kwestię modelu ewaluacji ani rodzajów akredytacji, procedur, specyfiki agencji akredytacyjnych. Przyjęto, że funkcjonują one zarówno w murach uczelni, jak i na niemieckim rynku akredytacyjnym, bez rozstrzygania o ich właściwościach. Autor skupił się na ukazaniu specyfiki rozwiązań niemieckich, uwzględniając jednocześnie odniesienia do polskich realiów.

Highlights

Kierując się paradygmatem środowiskowej podmiotowości, należy propagować odpowiedzialną ewaluację dydaktyki, by przestał obowiązywać zarzut sformułowany w 1965 roku przez Ralfa Dahrendorfa, mówiący o tym, że głównym problemem szkół jest to, iż nie chcą przejąć na siebie odpowiedzialności za złe wyniki szkolne[15]
W tym będzie się wyrażać nasza wzajemna podmiotowość, która pozwoli łatwiej kooperować uczelni zarówno z agencjami, jak i z całym jej otoczeniem na rzecz podnoszenia jakości badań naukowych oraz wiązania ich w sposób najbardziej optymalny z procesem nauczania

Summary

Introduction

Stąd też rozważania nie orientują się na kwestię modelu ewaluacji ani rodzajów akredytacji, procedur, specyfiki agencji akredytacyjnych. Patrząc przez pryzmat polityk publicznych, należy stwierdzić, że nie czyniono tego wyłącznie w jednorazowym akcie podejmowania decyzji o udzieleniu bądź odmowie akredytacji, lecz implementując i propagując politykę jakości i zarazem dążąc do tego, by stała się kluczowym elementem zarządzania nowoczesnej szkoły wyższej.

Results

Conclusion