Abstract
Przedmiotem artykułu są polityki władz państwowych oraz organizacji społecznych Królestwa Polskiego (1815-1914) wobec osób z niepełnosprawnościami. Artykuł, zbierający nowe ustalenia, dowodzi tezy, że władze marginalizowały osoby z niepełnosprawnościami, nie prowadząc wobec nich aktywnych polityk. Wyjątek stanowiły trzy grupy: inwalidzi wojenni, robotnicy fabryczni oraz g/Głusi. Większość działań na rzecz osób z niepełnosprawnościami prowadziły natomiast lokalne stowarzyszenia, koncentrując się na zapewnianiu minimalnego wsparcia bytowego, pomijając z reguły potrzeby społeczne czy kulturalne podopiecznych. W artykule omówiono ponadto typową dla badanego stulecia idealizację instytucji pomocowych i dążenie do zamknięcia w nich osób z niepełnosprawnościami. Autorka podejmuje też kwestię wpływu omówionych zagadnień na współczesne polityki wobec tej grupy.
Published Version
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Similar Papers
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.