Abstract
<p>Celem artykułu jest zdefiniowanie polityki wyznaniowej oraz ustalenie zakresu występowania tego zjawiska. Towarzyszy temu prezentacja najważniejszych uwarunkowań (wewnętrznych i zewnętrznych), profilów polityki wyznaniowej (koncesja, reglamentacja i likwidacja) oraz prawidłowości w jej obszarze. Poza podmiotowością państwa – jako głównego twórcy i realizatora polityki wyznaniowej – w takiej roli można odnaleźć także: organizacje międzynarodowe, podmioty samorządowe, związki religijne oraz podmioty wewnątrzkonfesyjne (frakcje, grupy interesu). W artykule podjęto również próbę zarysowania najważniejszych zależności między polityką wyznaniową państwa, jego strukturą religijną oraz zróżnicowanym podłożem systemowym i ustrojowym. Rozważania umiejscowiono w kontekście refleksji naukowej na gruncie politologii religii.</p>
Highlights
The religious policy of the state includes activities of a conceptual, program, operational and executive nature, implemented by specialized entities of state power towards religious entities
The essence of politics is therefore shaping the relationship of the state with individual religious organizations
Religious policy is conditioned by a number of factors
Summary
Celem artykułu jest zdefiniowanie polityki wyznaniowej oraz ustalenie zakresu występowania tego zjawiska. Należy również podkreślić za Kazimierzem Bankiem, Bogumiłem Grottem, Olgierdem Grottem oraz Marią Marczewską-Rytko, że politologia religii rozwija się także jako subdyscyplina religioznawstwa [Banek 2001: 77–82; Grott, Grott 2015: 7; Marczewska-Rytko 2018: 17–33]. Istotą polityki wyznaniowej jest zatem kształtowanie relacji państwa z poszczególnymi związkami religijnymi, jak również wpływanie na stosunki pomiędzy nimi. Politologiczna konceptualizacja w obszarze polityki wyznaniowej jest związana z ustaleniami innych dyscyplin nauki [Dudra, Król-Mazur, Maj 2018], a w szczególności nauk prawnych w odniesieniu do prawa wyznaniowego i właściwego dla tej dyscypliny określenia modelowego relacji państwo–organizacje religijne. Komplementarna perspektywa badawcza, łącząca metody nauk prawnych z metodami nauk o polityce i administracji, wydaje się dla takiej eksploracji nieodzowna, gdyż z jednej strony prawo wyznaniowe jest na ogół wyrazem określonej polityki [Pietrzak 2010: 365], a z drugiej realna polityka wyznaniowa nie zawsze mieści się wyłącznie w porządku formalno-prawnym
Sign-in/Register to view highlights & summary Sign-in/Register to access full text options 
Talk to us
Join us for a 30 min session where you can share your feedback and ask us any queries you have
Schedule a callMore From: Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska, sectio K – Politologia
Disclaimer: All third-party content on this website/platform is and will remain the property of their respective owners and is provided on "as is" basis without any warranties, express or implied. Use of third-party content does not indicate any affiliation, sponsorship with or endorsement by them. Any references to third-party content is to identify the corresponding services and shall be considered fair use under The CopyrightLaw.
