Podmiotowe predyspozycje fundamentem zaufania intra-organizacyjnego w przedsiębiorstwie medialnym

Abstract

Problem zaufaniu w kontekście mediów pojawia się przede wszystkim w odniesieniu do relacji odbiorca–nadawca, czyli relacji między przedsiębiorstwem medialnym a ważną częścią jego otoczenia zewnętrznego. Podkreślana jest przy tym ważność zaufania jako zasobu niematerialnego, stanowiącego o wartości przedsiębiorstwa. Zdecydowanie rzadziej mówimy o zaufaniu w kontekście otoczenia wewnętrznego organizacji medialnych, jego roli i znaczeniu w budowaniu relacji między osobami biorącymi w sposób bezpośredni lub pośredni udział w produkcji przekazu medialnego. Zwrócenie uwagi na tę kwestię przez zarządzających może zarówno pozytywnie wpłynąć na kulturę organizacji, jak i stanowić element strategii działania przedsiębiorstwa i przyczynić się do zdobycia przez nie przewagi konkurencyjnej na rynku. W niniejszym artykule chciałbym zwrócić uwagę na zaufanie jako ważne dobro w procesie zarządzania przedsiębiorstwem medialnym, podkreślając przy tym podmiotowe predyspozycje umożliwiające jego kształtowanie w takim przedsiębiorstwie.